long_lat,oclc_num,collectie_facet,publishDate,building,lccn,topic_facet,container_title,hierarchy_top_id,dewey-sort,id,callnumber-first,title_in_hierarchy,dewey-search,dewey-ones,author_role,hierarchy_sequence,callnumber-label,illustrated,issn,contents,is_hierarchy_id,access,is_hierarchy_title,hierarchy_top_title,ctrlnum,title_full,fullrecord,author_sort,era,thema,fulltext,genre,container_start_page,title_sub,author_additional,era_facet,dewey-full,title_sort,title_auth,marc_error,url,author2,author2_fuller,callnumber-subject,series,title_old,author2_role,spellingShingle,author_variant,title_new,notes,collectie,pid,language,institution,geographic,dewey-raw,level_of_description,genre_facet,raadpleegbaarheid,container_reference,thumbnail,author,series2,format,collection,author_corporate_role,topic,publisher,author2_variant,hierarchy_parent_title,dateSpan,hierarchy_parent_id,author_corporate,callnumber-search,dewey-tens,isbn,thema_facet,description,edition,title,title_full_unstemmed,geographic_facet,author_fuller,callnumber-sort,title_fullStr,dewey-hundreds,recordtype,container_volume,physical,spelling,callnumber-raw,long_lat_label,title_short,container_issue,_version_,title_alt,author_facet,long_lat_display "",,,1932,,,,,Tijdschriften_400006596,,Tijdschriften_400022841,,,,,,Koekoek 2(1932)27,,,,,Tijdschriften_400022841,online,Koekoek 2(1932)27,Koekoek : humoristisch weekblad van Vooruit,,Koekoek 2(1932)27,,,,,"- Page 1 of 16 [PAGE_1] -------------------------------------------------------------------------------------------- PrijS 0.50 fr. HUMORISTISCH WEEKBLAD - 2e Jaargang - Nr 27 3 N O V. 1932 - Page 2 of 16 [PAGE_2] -------------------------------------------------------------------------------------------- • 1 - De propaganda te Chicago en by ons Te Chicago maken de politieke da re- me» op een aantrekkelijke wijze klame voor h un kandidaat. Ze nemen het portret van Roosevelt b.v. en binden het a an h un jarretière. Als ae nu ergens neerzitten, hetzij op de tram, a an de restauranfctafél ot het werk, trekken ae hun rokken hoog op. De heeren, die van nature uit steeds inatinktmatig, onwillekeurig en onver mijdelijk de blikken op de mooie bee nen der vrouwen laten vallen, ontmoe t en aldus op het onverwachts de beel tenis van den polttieken kandidaat... «Stem voor Roosevelt!...». Er zijn natuurlijk Amerikaansche schoonen, die overdrijven en de kouse banden een beetje te hoog dragen. Maar de verrassing voor de driftige manneuiblikken is des te grooter en de propaganda des te sterker. Een protestantsehe dominee, die heel goed ingewijd is in onze binnenland- sche politiek, kwam eergisteren te Ant werpen aan met de boot uit Chicago. Hij n am de t r am en plaatste zich, zijn krant lezend, juist voor een prach tig havenbloempje. Plots vielen zijn oogen op de heer lijk gevormde beenen van het meisje. — Hé, lachte hij, zich nog te Chicago wanend, sedert wanneer doet Van Cau- welaert ook mee in den strijd om het presidentschap? — Ik toegrijp u niet, antwoordde h em het lieve kind. — Kom, gebaar u zoo onnoozel niet, ik heb daar net zijn portret geasien bo venaan üw beenen... hield de dominee staande. Maar het meisje was reeds recht ge sprongen en gaf den Chlcago-predi- k a nt een flinken klap om de ooren, waarna ze vlug uit het voertuig steeg en nijdig den eersten kapperswinkel, dien ze ontmoette, binnen stapte. • • • • • • • • • • • • • • • • • • •I B R I E V E N B US M. D. R. J a, Staline is niet groot van gestalte, eerder een beetje kort gestuikt, zooals men te Gent zegt. WARD H. — Ge moet ons niet ver keerd begrijpen. Primo, de blografie schreven we ner gens af. Secundo, ze kan niet als een aanslag op uw leven worden aangezien. En tertio, «De Schelde» mag ze zon der betaling van honorarium overdruk ken. PALMYRE. — J », Dr. Pangloss was onlangs te Parijs. Hij werd echter met leegen portemonee over de grenzen ge zet. Het is dus een slecht moment om h em te komen opzoeken. LEONIE V. — Liefst morgen. En overmorgen is 't ook goed. Maar bin n en 2 dagen zal de vriend in kwestie ziek zijn. Dat weet hij altijd bij voor b a a t. JAN S. — Dergelijke dingen zoudt ge best met Jef Coole persoonlijk afhan delen. J EF C. — Zie hierboven en lees « J an SAMYN». KOEKOEK Het socialistisch Gentsch mannenkoor «Marxkring» aan de eer ONZE ZANGERS KAPEN DEN EERSTEN PRIJS WEG We m i s s en e n k e le n a m en es adressen v an medewerkers a an on zen prijskamp. De vrienden worden dringend ONMIDDELLIJK verzocht ons n a am en adres te z e n d e n: Onze prijskamp , TE BRUSSEL Onze flinke koorzangers van den «Marxkring» hebben op den interna tionalen wedstrijd te Brussel den eer sten prijs behaald. Eere wien eere toe komt! Bravo, mannen, doe zoo voort! * * • Bij het ter pers gaan vernemen we nog, dat het getal mededingende t o ren acht i »„ Zoodat de Marxkring de eerste was van acht... er. We betuigen aan de familieleden der slachtoffers onze innige deelneming. E. D. R. Averechtsche mirakels Ge hebt uw eerste kommunle ge daan. Ge kent dus de Heilige Geschie denis en 't mirakel van de vermenigvul diging der broeden in de woestijn. Dat was nog in den goeden Den dag van vandaag, inplaats van te vermenigvuldigen, zet men zich lie ver aan 't deelen. Dit soort mirakel ls gemakkelijker dan het eerste. tijd. Onlangs hebben we de zaak van de «Association catholique beige indus- trielle» gehad. Deze firma leverde zaal- graan van beneenstake a an h a ar klan ten. En dit graan, in plaats van zich te vermenigvuldigen, gebaarde van doksken. De boeren waren er aan ge schoren. Maar 't nog beter. Daar ergens in de Ardennen bestaat het klooster der Hautes-Buttes. En dit klooster levert een gekenden wijn. in Frankrijk ls Helaas! toen de liefhebbers van dit goddelijk n at h un lippen aan hun glas staken, stelden zij vol ontgoocheling vast dat hun geliefkoosden drank veel weg h ad van het alom gekende merk Chateau Lapompe. Zuster Joséphine, moeder-overste van het klooster, werd bij meneer ge roepen om een beetje explikatie te ge ven. Maar 't mensch viel door de m a n d. Het mirakel der bruiloft van Kana laat zich niet lederen dag herhalen. — Bijdrage n r. 1, verschenen onderteekend met d en 23 J u n i, «Franske Veyt» — Bijdrage nr. 1 0, verschenen 14 Juli, onderteekend met den «Bob». — d en m et «Remon». Bijdrage n. 20, verschenen onderteekeud 16 A u g u s t u s, — Bijdrage nr. 23, verschenen ln September, onderteekeni d en m et «Gugu». — Bijdrage n r. 29, verschenen den 15n September, onderteekeni m et «Geo V an Bezem-gem». — Bijdrage nr. 31. verschenen] d en 22 September, onderteekeni; m et «Pollcarpusje». * * * den Uiterlijk 6n NOVEMBER m o e t en ons die i n l i c h t i n g en gewor d e n, zoo n i et zullen we verplicht zijn deze medewerkers v an de toe k e n n i ng der prijzen uit te sluiten, u 6 « Er dient ook reeds gemeld, dat in de klasseering der bijdragen (door de lezers, die a an h et refe r e n d um deelgenomen); t w ee of s o ms drie bijdragen van é én en denzelfden schrijver wer-< den aangeduid. H et spreekt van zelf, dat é én medewerker niet m e er d an é én prijs wordt toege k e n d, — in dit geval k o mt hij in a a n m e r k i ng voor de bijdrage, die de eerste werd geklasseerd. hebben * * * de Van v e r s c h e n en bijdragen werden verschillende NIET in het! referendum der lezers aangegeven, zoodat n i et al de prijzen kunnen toegekend worden. Hetzelfde geldt voor de prijzen referendum: verbonden a an h et h et a a n t al deelnemers w as te gr I ring-. * * * We h o p en a.s. week, uiterlijk den uitslag tl b i n n en 14 d a g e n, k u n n en m e d e d e e l e n. H el h o e k je d er v e r l i e f d en GEKWETST HARTJE. — Om uw wonden te genezen moet ge een bad inwrijven nemen roman met naphtaline. Daarna een van Hans lezen. in gruiswater en u * w m NOORDPOOL. — De koude koort sen kunt ge bestrijden door de cen laten plaatsen trale verwarming te of eenige demi's te verorberen. Ook wel door te liegen totdat ge zweet. • » • ROS AD A. — Zoo hij u een paar blauwe plekken genepen heeft, ls het zeker een bewijs dat hij niet onvew schlllig is. Of het den goeden of den slechten zin ls, kunnen wij niet uit maken. * * * CARABISTOUILLE. — Tracht haat gunsten te winnen door h a ar een jo* jo te koopen. G a at het nog niet, pro beer dan met een auto. TOREADOR. — Zeker, het spreek"" woord zegt: De liefde is blind, 't li juist daarom dat ge tweemaal uw oogen moet opendoen. - Page 3 of 16 [PAGE_3] -------------------------------------------------------------------------------------------- HUMORISTISCH WEEKBLAD van VOORUIT Redaktie ; 64, St. Pietersnieuwttraat, Gent — Telefoon 157.40 fr. 25.0ü Abonnement 1 Jaar fr. 18.50 Abonnement 6 maanden Abonnement 3 maanden fr. 6.25 Postcheckrekenlng «Het Licht» n. 56733 Verschijnt den Donderdag — 0.50 fr. per nummer Nummer 27 • Tweede Jaargang — 3 Nov. 1932 O N ZE G A L E R IJ V AN B E R O E M DE EN B E R U C H TE M A N N EN 10 DE CRAYBECKX Een Lode is het, dat met meer andere Lode's weg beroemd te Voor zijn vrouw worden. is hij meer is zeker en is hij op deden groot. nog d'orl dan een Lode: Zonderlinge Hij werd geboren een... Louis carrière. Hij die het te Ekeren te Antwerpen. en is maakt naam dus een... echte Sinjoor, want Ant stad werpenaars tot sedert iets zijn tijd niet meer. Ten minste, langen ook een andere Lode, zoo beweert kan en die genaamd, Baekelmans het den... laatsten in hun er loeten. Hij sprak met brengen, Sinjoor. is er zooal over de Ja, wat jeugd te ver Lode van onzen doctoralen tellen""! Als ik zeg (en schrijf) want stuk in doel ik kindsheid, is Lode nog een Liebig, maar niet Op het Atheneum student, zonder jeugd, be voorloopig jeugd, — blikjes! was hij een een blokker prima te zijn. leven. En toen kwam de oorlog in zijn Hij was te jong te vechten met wapens. (en te deftig) (Zijn politiekommissaris). om... vader was toch. franskiljons. zoovele Maar hij vocht Tegen de Want jongere tot het socialisme om. visme gelijk partijgenooten, ktoam eerste-klas hij akti- langs het Begrijpelijk om vele te beginnen om deze : icas het aktivisme der bij uitstek Om den oorlog vorm heid. En wie, die bloed in de is er als hij zestien is, redenen! onder de opstandig aderen geen heeft, onversaagd revolutionnair? vrede. hij werd opgesloten In blinde muren. Het werd Voor Lode vooral werd het tusschen prison. hij door verscheen 't bracht en vrede: vier Tien maanden in zijn monnikencel ien slotte "" Die mannen voor den krijgsraad. van den krijgsraad te dien tijde alles in het De Lode kreeg ting, het was de niet aan tornen. te Maar de socialisten Ze haalden de gevangenis. tien jaar tarief, daar opslui viel waakten. ook Craybeckx uit En haalden hem op de redaktie van d i d o et v an de p i s s i j n en dee in An d e r l e c ht m a n k ê i r e. Hoei, h o e i, zei W a s j, h a je gezeen, w at e g e z i c ht d at d en o t e ur t r e k t, 't W as veu a d u ud m te l a c h e. — Les p i s c i n e s, s p r ak h i j, de p' s i j n e n, wel d at is en m e s u re d'h!' g i è ne p u b l i q u e. Er m o e t en er k' m e n, en t r és g r a nd n o m b r e. Waa zulle d o e v eu s o i g n e i r e. Hij d a c ht zich m et die belofte d en s l ag te r e d d e n, m a ar zijn ~ t o t a al n a ar d en bliks ses w as V an d i en d ag af h e et hij Pissijnt — Op n en a n d e r en d a g, v e r te W a s j, d ie v o o r w a ar o n u i t p u tb was, w as er r e u ze m et liberoele socialist3, en d er k w am en m o' t u s s c h en dee op de lijst s t o nd v~ de k a t e k o p p e. D er es ier. v an socialiste dee de liberoele verwa da ze v e n e ir de g e n ê v el wille 1 b er loete en d at de k a t h o l i e ke m r e u le wille m e i d o e n. Mo d en ' h em t e v u el gezêid. Dêi M a d a m, dl ze n o g al m a g, s c h i et u it en reen zoeveul da ze k a n. — D at es ni w o e. W a a i le za ni veu de g e n e i v e l; mo veu de « m i s k e s ». — H ad ze m i s s c h i en e en glas veel g e d r o n k e n, vroeg m e n i er l a r d. — E g e l a s? Ik geluuf da ze giel t o n ne b i n n en h a, a n t w o or de W a s j. • — E n n e, w at g a at ge nu do vroeg de m e s s a g e, als alles t ot b d a r en g e k o m en was.- — Oei d at es s u m p e l, antwoofl de de W a s j. B i n ne d r aa weike mol te me v e n e ir g o en keeze. Awel.'l z a a in o p g e s c h r e i ve veu n og mêi'i d o o n. V eu ma m ag da zee h et gi l i n k .1 j o er d e u r e. D en bik es klooke p i nt op t a a id en v an iM n i e r» nc gooie Z o n d a g. H et es ne g e z e g e n de tijd. Oj Hier es m êi o n s. L u p pe geeft o ns n og eet, besloa .'^jr . o o g s t te a l g e m e e n e '' hij zijn r e d e. En hij s t e m m i n g. - Page 13 of 16 [PAGE_13] -------------------------------------------------------------------------------------------- KOEKOEK 13 UIT HET 1EVD1 VAM DEI. PLATTE Neem me niet kwalijk m a ar we moeten den Platte deze week opzoe- 'ken in de herberg, h et laatste bolwerk •van de vrijheid, althans voor getrouw- üe mannen. Het was zoo begonnen. : De Platte h ad gewed. Met een boot werker. Elk v an h en h ad beweerd d at hij het meest eten kon. Een stouwer [had h un gesprek gehoord en wou hen op de proef stellen, r ür werd gegeten, om prijs. ï De wedstrijd vond plaats bij Rosse JÖtlen, de waardin uit «De Kruik», een Sympathieke vrouw die kloek bier ver- toopt. twaalf Eerst werden er belegde oodjes verorberd. Daarna werd een (mijn opgepeuzeld. Vervolgens werk ten de beide bootwerkers ieder een lozijn hardgekookte eieren n a ar bin ten, waarop een stel pekelharingen ^wlgde. De m a ag van d en Platte h ad li lang teekenen vertoond v an verza- ilging. Ook bij den achtsten pekel haring gaf hij zich gewonnen. Maar de Platte smulde m a ar door en toen nn laatste haring m et staart en al ln zijn keel verdwenen was, veegde met de gauwte zijn mond af, stond gejaagd op wou er plots van door. omstaanders meenden d at de te Itte h a a st h ad om zijn m a ag m. Wat is 't Platte, riep men, grin- :end, voelt ge u niet lekker? Niet lekker? zei de Platte, inte- ;el: Ik r ep me alleen m a ar om iw op mijn logement te zijn. Want die gierige tang van een Melanie leemt, dat ik al een beetje gege- h e b, d an is ze in staat om me dezen middag geenen biefstuk bij mijn •jtatten op te dienen. I Toen hij op zijn logement zijn mid dagmaal binnengespeeld had, met een welke dien van de vastendagen aarde, stak de Platte een sigaar in bleef met de andere kostgasten praatje maken. ar was Jef, de Roeter. Hij was maar tijdelijk in den kost. Zijn v was van de trappen gevallen en met een gebroken been in het itaal. Jef kan maar, niet zwijgen goed loeten, !h, hoor, dat wijf, m a ar zijn wederhelft. Een loopen Hij hield van en zijn vrouw waren in den *er nog aan de kust geweest. Voor dagen. Jef was een goed wande- in open t. Zijn vrouw die meer d an 100 woog, was begrijpelijk niet zoo te been. had Jef, den eersten morgen hun verblijf te Wenduyne, voor- i een loopje te maken tot aan enberge. Maar zijn vrouw had — Jef gaat gij m a ar alleen, ik ben te moe. Daarop was Jef er van door gegaan in eentje. Te ' Blankenberge h ad hij zich l a t en fotografeeren. Op het strand. En op een ezel. zijn Het kiekje was best gelukt. Hij zou 's middags voorleggen a an zijn h et vrouw, bU wijze v an verrassing. Zoo geziegd, zoo gedaan. 's Middags, — ze hadden juist hun soep uitgelepeld, — toonde Jef zijn portret. — Bekijk dat eens, vrouwke, zei hij fier. De vrouw bekeek de foto. Ze wreef zich even de oogen uit, bekeek Jef aandachtig en zei d a n: — Wel ja, Jef, ge staat er nog al goed op. Maar... — Maar wat, zei Jef, die zich af vroeg wat ze nu weer a an te merken had... — Wie hedde gij daar op uwen rug zitten, vent? mededeeteaam. Zoo was de Jef, een beetje naïef, Sander, een andere kostgast, kwam zich bij de beide m a n n en zetten. — Ge ziet er zoo verdrietig uit, Sander, zei de P l a t t e. Hebt ge iets? — Neen, zei de andere. — Wel d a n! — Neen, herhaalde Sander, ik heb niets. Maar juist omdat ik niets heb, zie ik er uit alsof ik iets heb! — Dat is nogal ingewikkeld, meen de Jef. — J a, jongens, bekende Sander, ik begin af en toe te suffen. — Te suffen? — D at brengen de tijden zóó mee, troostte de Platte. — Waarom? — Wel ik h ad wat te doen, en nu kon ik me om den duivel m a ar niet meer herinneren, wat ik juist h ad te doen. — En wat is het d an wèl geweest, drong de Platte a a n? — Wel lk h ad me voorgenomen dien avond eens vroeg in mijn bed te krui pen! — Mijn vtouw, zei Jef, heeft tegen woordig een slechte gewoonte. Ik denk er juist a an met het vertelsel van Sander. — Wat voor slechte gewoonte Jef? — 's Nachts op te blijven zitten, tot vier uren soms? . — Wat doet ze dan? vroeg Sander. — Op mij wachten, lachte Jef. J a, als de menschen h et over familieaangelegenheden hebben, ver- galoppeeren ze zich wel eens. Onze drie m a a ts hadden het over sterven van menonkels en tantes, Sander riep.: — Eén van mijn t a n t es is gestorven in den leeftijd van 105 jaar. —Wat moet ik d an zeggen, sneed Jef op, een van mijn onkels was 120 j a ar oud, toen hij stierf. Toen zei de Platte m et een droog gezicht: — Ach, wat maakt dat. Ge zijt gijlie alle twee uw familie vroeg verloren. — Vmde-gij-dat Platte? — Natuurlijk. W a nt in mijn familie is er nog niemand gestorven! Daar kwam de waardin opdagen. — Is er geen van de mannen, een uurtje vrij? vroeg ze. — Waarom Net? — Hij k an wat verdienen. — Ik, zei Sander, bereidwillig als — Misschien, meende de Sander. Stel u vóór, eergisteren ben ik een halven nacht blijven zitten. altijd. hout portie Sander stemde — Ik heb, zoo sprak Net, gisteren een binnengekregen. Zoudt ge het eens niet willen zagen? toe. Hij trok n a ar de koer, n am de zaag en bewerkte een eersten blok hout. Maar na een poosje wierp hij de zaag weg, en kwam zwee- tend terug binnen. — Verwonderd keek de Platte h em aan. — Wat is al mee gedaan? 't, Sander, hebt ge er — Ik moet nog beginnen. — Vooruit dan. Ge hebt het beloofd. ik een andere — Maar eerst moet zaag hebben, hoor! — Is ze te bot? — Bot? Ik zou u riep Sander. gelooven. Met zoo'n zaag geraakt ge niet eens door een klomp boter. Maar het zoontje van de waardin, die Sander h ad hooren mopperen, kwam er tusschen: — D at moet ge niet zeggen, zulle, Meneer Sander, zei hij. Ik heb dezea morgen nog steenen met die zaag ge zaagd! En 't ging goedl KIESMEETING DE KRISTEN DEMOKRATTSCHE (toegevend als altijd). KANDIDAAT — Uw hand, vriend! DE TEGENSTREVER. — Op UW aangezicht, m et pleaier! - Page 14 of 16 [PAGE_14] -------------------------------------------------------------------------------------------- 14 KOEKOEK De G e s c h a a k te B r u id Volksroman door AN'S VIERDE HOOFDSTUK Zooals wij zelden, w as h et n i et e en breinaald, die Adèle Muerkens g i ng h a l e n, m a ar h a ar bestem m i n g. stond verstandige En h a ar b e s t e m m i ng te w a c h t en a an den hoek v an de straat, onder de g e d a a n te van een jongeling. De lezer h e e ft r e e d: geraden, dat die Jon g e l i ng dezelfde was als deze, die h a ar bij h et koopen v an garen toegestoken. e e n . .. h a n d je Deze h a nd h ad d a g en l a ng door h et brein v an Adèle gespookt. h ad D a ar even w as zij t h u is n a ar t o en zij h a ar k a m er g e g a a n, en door h et venster keek, h ad zij den Jongen m an bemerkt, die voor h a ar v e n s t er op en n e er w a n d e l d e. H et s c h e en h a ar alsof h a ar slecht ge w e t en h a ar vervolgde, en juist wil de zij h a a s t ig weer n a ar beneden in de huiskamer g a a n, toen zij den j o n g e l i ng e en t e e k en zag doen. Hij h ad h a ar en hij w e n k te h a ar n u. i m m e rs opgemerkt Verwarde gevoelens woelden door h a ar maagdelijk brein. Die m a n, d a c ht zij, is e en verleider, m a ar hij 's e l e g a n t. Zij w as verontwaardigd d at hij h a ar rust van bruid k w am storen, m a ar zij w as fier d at hij h a ar nog n i et vergeten h a d. Het w as in den roes v an al die tegenstrijdige gevoelens, dat zij de t r a p p en afdaalde en i n e e ns de be h o e f te voelde om e en breinaald te g a an koopen. Werkelijk was h et een breinaald, die zij zich voornam te g a an h a l e n. En als wij zeggen, dat zij naar h a ar b e s t e m m i ng ging, d an loopen wij w at vooruit op de gebeurtenissen. Zvj wilde enkel e en nieuwe brei n a a l d. Zij h ad h et vaste voorne m en voorbij den onbekende te g a an zonder n a ar h em te zien en zonder h em te antwoorden, i n d i en hij h a ar m o c ht toespreken. Hij wandelde a an h et einde van s t a p te Adèle straat. Haastig de h em voorbij. E en gevoelen v an onzalig ver driet overstelpte h a a r. — Hij h e e ft mij n i et gesproken. Hij b e m i nt mij n i et meer, z u c h t te zij. En op hetzelfde oogenblik schrik te zij voor haar eigen g e d a c h t e n. Zoo is een m e n s ch een vat vol te genstrijdigheden. Maar j o n ge i n t u s s c h en w as de m a n, die nu sneller stapte, t ot bij h a ar zijde genaderd. — Dank u! Dank u, dat ge geko sprak hy m et warme m en zijt! s t e m. Nu h ad ze h em toch e en woordje willen z e g g e n, m a ar zy bleef spra keloos v an ontroering. — W at h e bt ge v e r z o n n en om uit huis weg te g a a n? vroeg h y. — Ik ga e en breinaald koopen zei ze verbouwereerd. Hij l a c h t e, gelukkig. — W a a rt ge m et uw moeder al volgende vroeg h et hy — En m et m yn verloofde! zei ze leen? oogenblik. s c h u c h t e r. Hy keek h a ar v an terzyde a a n, lood zelf nu verbaasd en uit z yn g e s l a g e n. — Waarom h o u dt ge my voor den gek? kloeg h y. — Wel n e e n, zei ze om h em te troosten nu ze h em zoo k l a g e i yk zag, wel n e e n, h et ik trouw op 1 December. is waar, — D at m ag n i e t! Ik b e m in u te zeer! riep hy m et gesmoorde s t e m. Ik alleen b e m in u. Sedert ik u ge zien h eb zijn m yn d a g en v an e en h e m e l s ch l i c ht vervuld. En a ls gy l i c ht voor eeuwig t r o u wt zal dit l e v en dooven. n a c h t w a n d e s c h r y d en laar... zal door h et een als Ik Gelijk s t r o om e en weldadige vloeiden deze woorden over h a ar boezem die sterk a an h et hijgen ging. Zy betreurde n u, ja, zy durf de h et zich b e k e n n e n, zy betreur de dat Valvekens h a ar t en huwe- ïyk h ad gevraagd. T e r w yl zy over deze zaken n a d a c h t, w as de onbekende m i n n a ar in plots op z yn k n i e ën g e z o n k en h et m i d d en der straat. Adèle was daar zoo v an verschrikt, dat zy h et op e en loopen sloeg, n a ar huls te rug. E v en s n el w as de j o n ge m an recht gesprongen. By de deur van in. h a ar w o n i ng h a a l de hij h a ar — Beloof m y, s m e e k te h y, n i et trouwen alvorens gy mij nog te e e ns terug gezien h e b t. — Ja, lk beloof h et u, zei Adèle in h a ar verwarring en o m d at hij h a ar nu zou gerust l a t e n. B e h o e d z a am opende zy de deur. Het h a rt bonsde h a ar zoo storm achtig, dat zy m e e n de een donder door den g a ng v an h et h u ls te hoo ren daveren. Stil draaide zy de klink v an de deur der w o o n k a m e r. s c h e en eenigszlns beschaamd te zy z y n. — H et ls vervelend, die span n e n de kleeren... stotterde zy als om een u i t v l u c ht te z o e k e n. Maar Julius was i n t e g e n d e el zeer i o p g e t o g e n. — Adèle! kreet h y, Adèle, uw m a ma h e e ft my een h o op nieuwe d i n g en geleerd. O, w at zullen wij gelukkig z yn als gy zoo slim zijt geworden als uw moeder... De l a a t s te d a g en vóór h et huwe- iyk vervlogen s c h y n b a ar vol ge moedelijke rust, m a ar Adèle had. grondig n a g e d a c ht over h et tooneel w a a r v an zij de ongewilde getuigt) was g e w e e s t. Als wy daar op w y z e n, d an is het enkel om voor h et vervolg v an dein geschiedenis onze Adèle te vergoe- ï y k e n, w a nt t r o ts alles is zij een zedeiyk m e i s k e, die n i et geboren, w as om te s p o t t en m et 's l a n ds wet* t e n. Zoo naderde 1 December. Een vinnige koude h e e r s c h te over de noordeujke g e w e s t e n. Voor de deur v an Muerkens ston den de r y t u l g en te w a c h t en naar de trouwers en de bruidgasten.: Bleek en a a n g e d a an stapte Adèle j m et h a ar vader in h et eerste rijd tuig. D an volgde Valvekens JulinsJ Moeder Muerkens h ad er aan ge h o u d en h a ar a a n s t a a n d en schooaJ zoon, die g e en ouders meer had, ln h et r y t u ig te vergezellen. In de andere w a g e ns n a m en non»! kels en neven plaats. En de plechtige stoet stelde zich,] in beweging op weg naar h et stad] huis. DE SCHAKING Nu wy aldus de t o e s t a n d en wat breedvoerig hebben uiteengezet k