IAD

Het betreft het persoonlijk archief van Frans van Leuven en een klein segment van Sylvia Van Werveke. Het omvat informatie over de drie geesteskinderen van Frans van Leuven, meer bepaald over de bouw en werking van het Medisch Huis te Merelbeke, over de Werkgroep Gezondheidsvoorlichting en over de patiëntenraad. Ook exemplaren van het tijdschrift Gezondheid. Het proces door de Orde van Geneesheren is uitvoerig gedocumenteerd. Daarnaast ook informatie over groepspraktijken, de doktersstaking, abortus, psychosomatiek, terugbetalingstarieven, syndicaat van geneesheren en de Orde van Geneesheren.

Het archief bevat een aantal stukken die in het gebouw achtergelaten werden door de beheerders van Pro Juventute en stukken betreffende het beheer van De Sinjoorkens door de gelijknamige vzw van de Socialistisch Vooruitziende Vrouwen en de vzw Wilskracht.

Het archief van Edmond Leburton dat in 1997 bij Amsab-ISG werd gedeponeerd (en integraal ontsloten) is een combinatie van persoons- en kabinetsarchief. Leburton gold als een van de kampioenen van het dienstbetoon. In het archief zijn dan ook omvangrijke reeksen van alfabetisch gerangschikte briefwisseling te vinden uit de jaren 1954-1971, naast de administratieve briefwisseling van het kabinet en toespraken. Een deel van het archief vormde Leburton als voorzitter van de BSP en als burgemeester van Borgworm. Gezien hij diverse kantoren had (het stadhuis van Borgworm, ministeries en de hoofdzetel van het NVSM) en de uitvoering van zijn functies door elkaar liet lopen is het vrijwel onmogelijk om het archief op basis van deze drie taken te scheiden. Zo werd in het onlangs overgedragen archief van het NVSM nog een belangrijk stuk kabinetsarchief uit de jaren 1961-1965, toen Leburton minister van Sociale Voorzorg was, aangetroffen. Dat gaat voornamelijk over de wet op de ziekte- en invaliditeitsverzekering. Uit het onderwerp van de stukken blijkt zijn aandacht voor sociale thema’s, zoals werkloosheid, gezinsvergoedingen, pensioenen, en zijn inzet voor ‘arbeidsbemiddeling’.

Het archief van het WGC Botermarkt vertoont helaas enorm veel gaten. Veel materiaal is verloren gegaan en veel stukken zijn vermoedelijk nooit in het archief beland. Het is zeer fragmentair. Uit de beginjaren is er quasi geen archief. Verslagen van het bestuur en de algemene vergadering zijn er uit de eerste helft van de jaren ’80. Het archief bevat veel dossiers rond verschillende thema’s (forfaitaire betaling, het sociaal impulsfonds, …) en rond elke verjaardag, verhuis of verbouwing van het wijkgezondheidscentrum. Het bevat ook artikels geschreven door Jan de Maeseneer en enkele scripties met betrekking tot de Botermarkt.

De oudste stukken dateren uit 1989 en het materiaal loopt tot en met 2009. De evolutie van de vereniging wordt in eerste instantie gereflecteerd in de verslaggevende stukken, met name de reeks jaarverslagen en de verslagen van de raad van beheer en van de algemene vergadering. Vooral de verslagen van het team, de groep medewerkers die zeer regelmatig bijeenkwamen en de werking heel concreet invulden, tonen de polsslag van de vereniging. De oudste verslagen dateren uit 1989 en de jongste uit 2002, enkele jaren ontbreken of zijn onvolledig. De stukken van het secretariaat en die over financies en huisvesting geven een zicht op de vaak moeizame praktische kant van de werking. In de beschrijving van deelterreinen waarop de vereniging actief was, is goed te merken hoe de diverse thema’s zich als het ware opdrongen vanuit de lokale context waarin El Ele werkte: het startpunt waren vrouwen met een migrantenachtergrond, gevolgd door thema’s als tewerkstelling, armoede, drugs en vluchtelingen en asielzoekers. Zeker nadat El Ele uit het ing gestapt was, waren projecten voor de vereniging van levensbelang. Die zijn dan ook uitvoerig gedocumenteerd in het archief. In zijn bestaan heeft El Ele talloze cursussen georganiseerd, het archief bevat daar zeer veel materiaal over. Voor een sterk buurtgebonden organisatie was samenwerking een belangrijk aandachtspunt, net als vorming en studie. De sporen daarvan zijn eveneens in het archief terug te vinden. Van de eigen publicaties, en vooral van het verenigingsblad, is maar een kleine collectie aangetroffen. Een beeld van de activiteiten is wel te zien in de foto’s die zijn overgedragen.

Het oudste stuk dateert uit begin 2005, het meest recente uit 2013. De reeks dossiers over de raden van bestuur van VWV vormen veruit het belangrijkste onderdeel van het archief. In de dossiers van de vergaderingen van de raad van bestuur zitten naast de uitnodiging met de agenda in de meeste gevallen notulen van de vorige raad van bestuur en allerlei voorbereidende documenten. Die stukken gaan over een breed gamma aan onderwerpen die zowel de interne als de externe werking beslaan: werkgroepen, personeelszaken, financies, acties, campagnes, samenwerkingsverbanden op Vlaams, Belgisch en Europees niveau, acties, publieke standpunten, contacten met overheidsinstanties… Naast de reeks over de raad van bestuur zijn er ook verslagen van de bijeenkomsten van de algemene vergadering en van de staf, de dagelijkse leiding. Verder zijn er heel wat dossiers rond de verschillende aspecten van de vluchtelingen- en asielpolitiek: erkenning, regularisatie en terugkeer. VWV probeerde in zijn activiteiten een breed publiek te bereiken, een uitdrukkelijke doelstelling bij de omvorming.