160: Archief van Alerte
Het archief van “Alerte” kan opgedeeld worden in een redactioneel en een meer administratief gedeelte. Het redactioneel gedeelte omvat de originele manuscripten van de “Alerte”-medewerkers uit 1940 en een aantal lezersbrieven. Het administratief gedeelte bevat de verslagen van de raad van bestuur va...
Saved in:
Raadpleegbaarheid: | Raadpleegbaar mits toestemming van de verantwoordelijke archivaris |
---|---|
Reference code: | 160 |
Level of description: | archief |
By: | |
Date: | 1940-1952 |
Online access: | https://hdl.handle.net/10796/3724B64B-8032-4DD8-AA07-B8D912B3455D?locatt=view:level2 |
Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
Summary: | Het archief van “Alerte” kan opgedeeld worden in een redactioneel en een meer administratief gedeelte. Het redactioneel gedeelte omvat de originele manuscripten van de “Alerte”-medewerkers uit 1940 en een aantal lezersbrieven. Het administratief gedeelte bevat de verslagen van de raad van bestuur van de coöperatieve vennootschap “Alerte”, de briefwisseling van zaakvoerder M. Hubert, alsook een uitgebreide boekhouding. |
---|---|
Date: | 1940-1952 |
Physical description: | [0,88 strekkende meter] |
Notes: | Een collectie van “Alerte” en “Volonté” werd overgebracht naar de Amsab-bibliotheek.
*********** Biografie: De opiniepers heeft binnen de linkse beweging steeds een bijzondere plaats ingenomen. Telkens weer vormt zij de tribune voor een wel bepaalde tendens in de beweging. Het zijn zij die kleur geven aan het politieke debat. “Alerte” werd opgericht in maart 1940 en stelde zich oorspronkelijk op als spreekbuis van het Franstalige pro-geallieerd socialistisch milieu. Alexandre André, BWP-volksvertegenwoordiger en directeur van de uitgeverij Labor, was de uitgever van het blad en de hoofdredactie was in handen van Pierre Fontaine, voorheen de drijvende kracht achter het non-conformistische “Le Rouge et Le Noir”. Onder de medewerkers vinden we namen als Louis Piérard, Arthur Gailly, Charles Plisnier, Louis de Brouckère en Henri Grégoire. “Alerte” hield op te bestaan in mei 1940, maar na de oorlog werd het opnieuw uitgegeven als een onafhankelijk socialistisch blad met een ruime aandacht voor kunst en literatuur. Vanaf 1946 stelde “Alerte” zich steeds meer op als spreekbuis van de renardistische stroming, die streefde naar een socialistisch renouveau op syndicalistische basis. Medewerkers uit die periode waren Raymond Rifflet, André Renard, André Genot, en Maurice Lambiliotte. Deze verschuiving kreeg haar consecratie in 1947 met de omvorming van “Alerte” tot “Volonté”. |