109: Archief van Arthur Wauters
Het gros van de stukken handelt over de jaren 1936-1939, met name over zijn werk als minister. Naast enkele notities bij de Ministerraad zijn er de vele kabinetsdossiers over de volksgezondheid in het bijzonder en de sociale wetgeving in het algemeen. Enkele dossiers uit de jaren 1920 dateren uit de...
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | raadpleegbaar |
|---|---|
| Reference code: | 109 |
| Level of description: | archief |
| By: | |
| Date: | 1916-1960 |
| Online access: | https://hdl.handle.net/10796/CC6BD654-D4EB-4166-814E-A8D605AD7112?locatt=view:level2 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Het gros van de stukken handelt over de jaren 1936-1939, met name over zijn werk als minister. Naast enkele notities bij de Ministerraad zijn er de vele kabinetsdossiers over de volksgezondheid in het bijzonder en de sociale wetgeving in het algemeen. Enkele dossiers uit de jaren 1920 dateren uit de periode dat Arthur Wauters kabinetschef was van zijn broer Joseph, minister van Arbeid en Sociale Voorzorg. Het belichten van het functioneren van de politieke instellingen en besluitvormingsprocessen, maakt deze collectie historisch gezien enorm belangrijk. Na de oorlog heeft Arthur Wauters nog naar zijn archief gezocht, ook in de periode 1952-1955, toen hij als ambassadeur van België nota benen op enkele kilometers van de bewaarplaats van zijn archief resideerde. Een bijzonder waardevolle aanvulling bij dit “ambtelijke” archief zijn de reisverslagen (1928-Congo, 1951-Amerika, 1952-54-Moskou) en een autobiografisch handschrift (1951). |
|---|---|
| Date: | [1916], 1918, 1921, 1925-1940, 1947, 1951-[1953], [1958], [1960] |
| Physical description: | [1,87 strekkende meter] |
| Notes: | [Kort na de terugkeer van het archief uit Moskou werd een archiefdeel dat door Wauters’ secretaresse was bijgehouden, aan het Amsab-ISG overgedragen.] *********** [Het vooroorlogse deel van het archief (1884-1940) werd in 1992 in Moskou teruggevonden en kwam in 2002 in het kader van een archiefrestitutie vanuit de Russische federatie terug naar België. De originelen kwamen in Amsab-ISG terecht.De hoofdzakelijk naoorlogse egodocumenten werden door Jacqueline Rucq toevertrouwd aan zijn biografe Delphine Hajaji die het pakket in 2002 overmaakte aan Amsab-ISG.] *********** Biografie: Arthur Wauters (A.W.) werd op 12 augustus 1890 geboren te Waremme (Borgworm). Hij was doctor in de economische wetenschappen en sinds 1930 hoogleraar aan de Université Libre de Bruxelles (ULB). Van 1929 tot 1937 was hij directeur van Le Peuple. In 1932 werd A.W. gecoöpteerd als senator. Vier jaar later werd hij voor het eerst verkozen als Kamerlid. Hij zou het slechts tot 1944 blijven. Hij was lid van het Leidend Comité van de Belgische Werkliedenpartij (BWP) van 1932 tot 1933 en terug van 1935 tot 1936 en voorzitter van de belangrijke BWP-onderzoekcommissie naar de faling van de Belgische Bank van de Arbeid. Van januari 1937 tot februari 1939 was hij minister van Volksgezondheid. Later was A.W. nog korte tijd minister van Arbeid en Sociale Voorzorg (februari-april 1939), minister van Nationale Voorlichting (september 1939-januari 1940) en minister van Landbouw (13-20 maart 1946). Hij beëindigde zijn carrière als diplomaat, eerst als Gevolmachtigd Minister van België te Warschau (1949-1950) en Buitengewoon en gevolmachtigd ambassadeur van België te Moskou (1952-1955). Hij overleed op 13 oktober 1960 te Sint-Genesius-Rode. Hij was de jongere broer van (Charles) Joseph Wauters (1875-1929), volksvertegenwoordiger en minister tijdens het Interbellum. *********** Archiefgeschiedenis: Het archiefmateriaal dat Wauters in mei 1940 bij zijn vlucht naar Londen achterliet, werd door de Duitse bezetter in beslag genomen. Enkele van die stukken vertonen de sporen van bewerking door de Sicherheitsdienst. De documenten kwamen na de oorlog -samen met een aantal andere Belgische archiefbestanden- in Moskou terecht, waar ze opgeborgen en bewerkt werden in het Bijzonder Staatsarchief dat fungeerde als depot voor de zogenaamde trofeearchieven die ten dienste stonden van de inlichtingsdiensten. De egodocumenten vormen een afzonderlijk onderdeel; ze werden na het overlijden van Wauters samen met een aantal foto’s bijgehouden door zijn naaste medewerkster Jacqueline Rucq. |