273/00015: Nota betreffende een toespraak over de strijd tegen de hormonenmaffia. Fax
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | Het archief is raadpleegbaar met uitzondering van een tweetal stukken betreffende dienstbetoon (inventarisnummers 10* en 12*) mits toestemming van de dienstdoende archivaris. |
|---|---|
| Reference code: | 273/00015 |
| Level of description: | stuk |
| By: | |
| Date: | 1995-1995 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Date: | 16 maart 1995 |
|---|---|
| Physical description: | [1 stuk] |
| Notes: | Biografie: Freddy Willockx werd op 2 september 1947 in Sint-Niklaas geboren. Na zijn studies Economie aan de Gentse universiteit werd hij er assistent van professor van Meerhaeghe. In 1973 ruilde hij een academische carrière voor een politieke en werd attaché op het kabinet van minister van Economische Zaken Willy Claes. Intussen was hij bij de gemeenteraadsverkiezingen in 1971 in Sint-Niklaas verkozen tot gemeenteraadslid voor de Socialistische Partij (SP), waarmee hij meteen het jongste gemeenteraadslid van Vlaanderen was. Drie jaar later brak de SP de zetelende meerderheid, waarop Willockx opgenomen werd in het schepencollege. Hij verliet het kabinet van Willy Claes en werd algemeen secretaris van ABVV Sint-Niklaas-Dendermonde. Toen in 1977 de functie van adjunct-nationaal secretaris van de SP vrijkwam, verliet hij de vakbond en verscheen opnieuw op het nationale toneel. In 1979 werd hij verkozen tot federaal volksvertegenwoordiger. Als ‘anticumulard’ nam hij ontslag als schepen en adjunct-partijsecretaris en stortte zich op de nationale politiek. Hij had er vooral aandacht voor de financiële dossiers. In mei 1980 werd hij als staatssecretaris van Financiën opgenomen in het driekleurige kabinet Martens III. Na het verdwijnen van de liberalen in december van hetzelfde jaar werd Freddy Willockx minister van Posterijen, Telegrafie en Telefonie in de eveneens kortstondige regeringen Martens IV (december 1980-april 1981) en M. Eyskens (april-september 1981). Tijdens de oppositiejaren van de SP was hij een erg bedrijvig parlementslid. Bij de terugkeer van de socialisten in de regering werd hij dan ook beloond met zijn oude portefeuille van PTT in het kabinet Martens VIII (mei 1988-september 1991). Enkele maanden later leidde Willockx de SP-lijst naar een overwinning bij de gemeenteraadsverkiezingen in Sint-Niklaas en kon hij voor de eerste maal de burgemeesterssjerp omgorden. SP-fractieleider in de Kamer Marcel Colla volgde hem op als minister, ter-wijl hijzelf de nieuwe fractieleider werd. In 1992 werd hij echter opnieuw minister, ditmaal van Pensioenen, en nam ontslag als burgemeester. Twee jaar later ging hij in op het verzoek van zijn partij om de Europese lijst te trekken en behaalde geen onaardig resultaat. Als minister werd hij opnieuw opgevolgd door Antwerpenaar Colla. In het Europees Parlement ging zijn aandacht voornamelijk uit naar fiscale problemen. Het is overigens niet toevallig dat hij door de Belgische minister van Financiën als diens vertegenwoordiger in de groep van hoog niveau (de zgn. Monti-groep) werd aangeduid. Tevens was hij ondervoorzitter van de Commissie begroting, lid van de Commissie begrotingscontrole, lid van de Commissie economische en monetaire zaken en industriebeleid en lid van het bureau van de socialistische fractie. Na de Belgische verkiezingen van juni 1999 ruilde hij zijn Europese zetel opnieuw voor het pluche in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Een maand later werd Willockx benoemd tot regeringscommissaris met als opdracht de gevolgen van de dioxinecrisis te coördineren (later werd deze opdracht verruimd met de coördinatie van de toepassing van de Europese richtlijnen en met de regeling van de internationale akkoorden voor terugname van illegale vluchtelingen). In oktober 2000 slaagde Willockx er opnieuw in de meerderheid van christendemocraten en liberalen in zijn thuisstad Sint-Niklaas te breken en werd hij voor de tweede maal ingezworen als burgemeester. Hij verliet hierop zijn functie als regeringscommissaris en richtte zich helemaal op zijn thuisstad, waar hij de stadsvernieuwing en de strijd tegen extreem rechts als zijn prioriteiten stelde. *********** Archiefgeschiedenis: Het archief werd in 2003 aan het Amsab-Instituut voor Sociale Geschiedenis overgedragen. Het materiaal werd aangetroffen in het Europees Parlement (bij vroegere medewerkers van Willockx) en in het stadhuis van Sint-Niklaas. Freddy Willockx en zijn medewerk(st)ers bij de Europese fractie hanteerden een heel pragmatische en erg mondelinge no-nonsense aanpak. Op die manier was de hoeveelheid correspondentie relatief klein; er werd voornamelijk telefonisch gereageerd op inkomende briefwisseling. Verder werden weinig interne nota’s opgemaakt en van verslagen van fractievergaderingen is er helemaal geen sprake. Het archief bevat 214 archiefnummers, opgeborgen in 32 archiefdozen (3,5 lopende meter) en 64,5 mB digitale informatie (geschat op ongeveer 6000 pagina’s), in totaal dus ongeveer 4,5 lopende meter archief. Het bevat stukken uit de periode 1989-2001 en is – met uitzondering van een tweetal stukken betreffende dienstbetoon (inventarisnummers 10* en 12*) – toegankelijk mits toelating van de dienstdoende archivaris. |