246/00003: Dossier betreffende KPB : 8e nationaal congres
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | Het archief is raadpleegbaar mits toestemming van de dienstdoende archivaris. |
|---|---|
| Reference code: | 246/00003 |
| Level of description: | stuk |
| By: | |
| Date: | 1946-1946 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Date: | 1946 |
|---|---|
| Notes: | Biografie: André De Smet (° Parijs, 1920) is van jongsaf aan in een communistisch milieu opgegroeid. Zijn vader, Joseph De Smet, behoorde tot de eerste lichting KP-militanten en ook zijn broer, Raymond, heeft een vrij belangrijke rol gespeeld in de Kommunistische Partij van België (KPB). André De Smet heeft zijn jeugd doorgebracht in Aalst. In 1939 werd hij effectief lid van de KPB. Tijdens de bezetting engageerde André De Smet zich in het communistisch verzet te Aalst. Hij werd opgenomen in het lokaal partijbestuur en klom verder op tot secretaris van de KP-afdeling en tot organisatiesecretaris van de Federatie Zuid-Oost Vlaanderen. Hij werd de uitgever van het illegale blad ‘Voor Recht en Vrijheid’ en was ook actief bij de Gewapende Partizanen. In mei 1945 verliet hij de Aalsterse KP-afdeling om secretaris te worden van de Federatie der Vlaamse Ardennen (Ronse-Oudenaarde). Deze opdracht was evenwel van tijdelijke aard en reeds eind 1945 werd hij overgeplaatst naar Oostende. In deze vissersstad vond André De Smet een nieuwe thuishaven. Als politiek secretaris was hij vanaf eind 1945 de drijvende kracht achter de Oostendse partijafdeling en de KP-Federatie Brugge-Oostende. Met een bewonderenswaardige vasthoudendheid zal hij zich zijn hele leven voor de zaak van de partij blijven inzetten. Vanaf 1946 maakte hij alle verkiezingen mee, maar werd nooit verkozen. Naast zijn partijactiviteiten zou hij zich ook inzetten voor de vredesbeweging. Daarmee is de tweede lijn van zijn engagement aangegeven. In 1949 lag hij mede aan de basis van de oprichting van de Belgische Unie voor de Verdediging van de Vrede (BUVV), een organisatie die aanvankelijk behoorde tot de invloedsfeer van de KPB. André De Smet maakte vele jaren deel uit van het Centraal Comité van de KPB, maar hij is nooit een echte partijfunctionaris geworden. Na zijn conflict met partijvoorzitter Edgar Lalmand in 1950 verloor hij zijn functie als bestendige van de partij. Hij werd werkloos, maakte de bietencampagne mee in Frankrijk en zal vanaf 1951 een nieuw leven beginnen als visventer. Hij oefende dit beroep uit tot 1963. In die periode richtte hij het Nationaal Verbond van Visventers op, waarvan hij gedurende jaren het voorzitterschap waarnam. Vanaf 1963 zou André De Smet zich vooral manifesteren als voorzitter van het BUVV. Onder zijn impuls zal deze organisatie haar KP-stempel achter zich laten om een meer pluralistische organisatie te worden onder de benaming ‘Vrede’. Zo heeft De Smet een belangrijke rol gespeeld in het Viëtnamprotest van de jaren 1960 en in de anti-rakettenbeweging van de jaren 1980. Hij was tevens secretaris van het Overlegcentrum voor de Vrede (OCV) en maakte ook deel uit van het bestuur van de Wereldvredesraad. Als voorzitter van ‘Vrede’ is André De Smet een rol blijven spelen in de nationale KP-werking, vooral dan in de commissie buitenland van het Centraal Comité. Daarnaast zou André De Smet zich blijven profileren in het Oostendse politieke en culturele leven. Hij behoorde tot de stichters van de Volkshogeschool, van het Centrum voor Volksopvoeding en van de Kulturele Raad. Verder was hij ook actief in de lokale besturen van de Lodewijk De Raet-stichting, en het Frans Masereelfonds. |