396: Archief van Ernest Bogaert

Het is een sleutelroman, het verhaal over een groep overtuigde socialistische militanten die rond 1912 in conflict kwamen met de leiding van de BWP en die gehoor vonden bij leden van de Socialistische Jonge Wacht; in 1917 lagen ze aan de basis van de Vredesgroep in Gent. Ze hadden toen maximaal 320...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Raadpleegbaarheid:raadpleegbaar mits toestemming van de verantwoordelijke archivaris
Reference code:396
Level of description:archief
By: Bogaert, Ernest
Date:1935-1935
Online access: https://hdl.handle.net/10796/1D32A072-79C0-46F2-B6C0-29BE80E47DFC?locatt=view:level2
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Het is een sleutelroman, het verhaal over een groep overtuigde socialistische militanten die rond 1912 in conflict kwamen met de leiding van de BWP en die gehoor vonden bij leden van de Socialistische Jonge Wacht; in 1917 lagen ze aan de basis van de Vredesgroep in Gent. Ze hadden toen maximaal 320 leden. Ze hadden al veel problemen gehad met de Duitse bezetters, maar na de wapenstilstand werden ze nog eens hard aangepakt door plunderende wraakzuchtige bendes die geen onderscheid maakten tussen de activisten en de leden van de Vredesgroep. Velen werden ook gebroodroofd. Sommige leden van deze sociaal erg bewogen groep lagen aan de basis van de communistische beweging in Gent.
Date:1935
Physical description:[0,03 strekkende meter]
Notes:[Het waardevol typoscript van 120 pagina’s kwam in het Amsab-ISG terecht bij een schenking van Chantal De Smet.]
***********
Biografie: Ernest Bogaert, een brievenbesteller, was lid van de KPB in Gent na de Eerste Wereldoorlog. In 1926 stond hij op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen, bij de splitsing in 1928 koos hij de kant van de Linkse Oppositie (tegen de Stalingetrouwen), maar na enige tijd gaf hij zijn militantisme op. In 1935 schreef hij Het credo van de paria’s onder zijn schuilnaam Renest Bergota; hij schreef de tekst als inzending voor een wedstrijd, en vatte ze op als een hulde aan “de nederige eerlijke voorkampers tegen alle sociale kwalen”. In dit verhaal is er vooral aandacht voor de politieke en emotionele evolutie van de hoofdpersonnages. Het is een sleutelroman, het verhaal over een groep overtuigde socialistische militanten die rond 1912 in conflict kwamen met de leiding van de BWP en die gehoor vonden bij leden van de Socialistische Jonge Wacht; in 1917 lagen ze aan de basis van de Vredesgroep in Gent. Ze hadden toen maximaal 320 leden. Ze hadden al veel problemen gehad met de Duitse bezetters, maar na de wapenstilstand werden ze nog eens hard aangepakt door plunderende wraakzuchtige bendes die geen onderscheid maakten tussen de activisten en de leden van de Vredesgroep. Velen werden ook gebroodroofd. Sommige leden van deze sociaal erg bewogen groep lagen aan de basis van de communistische beweging in Gent.