260/00129: Jaarverslag SAGO
Saved in:
| Reference code: | 260/00129 |
|---|---|
| Level of description: | stuk |
| By: | |
| Date: | 1998-1998 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Date: | 1998 |
|---|---|
| Physical description: | [1 omslag] |
| Notes: | Biografie: In september 1969 werd SAGO opgericht door jongeren uit diverse christelijke jeugdbewegingen uit het Antwerpse. Zij zochten nieuwe en meer radicale wegen om zich te engageren. "Als wij onze ogen opentrekken in de wereld van vandaag, dan stoten we - op school en elders - op een aantal fouten en tekortkomingen; maar vooral op een vastgeroeste mentaliteit waar iedereen zomaar schijnt in te berusten." Zo klonk het in het manifest dat ze de wereld instuurden. De eerste invulling van het letterwoord SAGO gaf de dubbele strategie aan die de organisatie vooropstelde: Studie - Aktie - Groep Oosterveld (Oosterveld is een wijk in Wilrijk). Deze theoretische en praktische activiteit zou zich snel concentreren rond een project in Bolivië. Het werd het begin van een jarenlange intensieve werking rond Bolivië die zich uitbreidde naar andere Latijns-Amerikaanse landen. In 1988 kwam er een organisatorische scheiding tussen SAGO en het Bolivia Centrum. Sinds 1999 heet de organisatie "SAGO Jongeren en Latijns-Amerika". SAGO startte snel met een documentatiecentrum, een bescheiden voorloper van de latere uitleenbibliotheek, en er kwam een intern blaadje, SAGO - Berichten. De organisatie richtte haar aandacht ook op problemen in de eigen omgeving en protesteerde bijvoorbeeld tegen het aan de deur zetten van scholieren via een brochure die de goegemeente niet in dank afnam. In 1972 zorgde de keuze tussen een "klassiek" project van Broederlijk Delen in Bolivië en steun aan het Boliviaans Volksverzet voor verhitte discussies. Het laatste voorstel haalde het en zorgde voor een radicalisering in SAGO dat op 6 juli 1972 een vzw werd. Later dat jaar werd SAGO erkend als jongerencentrum voor maatschappijvernieuwing en kwam er een wereldwinkel. In de herfst van 1973 kreeg SAGO haar eerste gedeeltelijke vrijgestelde. Voor de vrijwilligers was dit niet zo evident geweest, maar de permanente kracht maakte de uitbouw van nationale en internationale contacten mogelijk. De organisatie speelde een rol bij de acties rond de staatsgreep in Chili, Brasil Export en het Russell Tribunaal in dat jaar. Samen met een groeiend aantal vrijgestelden nam het aantal activiteiten een hoge vlucht: eigen publicaties, studiedagen, tentoonstellingen, diareeksen...Ondertussen kreeg KELA (Komitee Europa - Latijns-Amerika) dat het blad "Solidaridad" uitgaf, onderdak bij SAGO. Dit blad werd in 1992 omgedoopt tot "América Révista". Bolivië bleef centraal staan in de werking. Zo vormden de verkiezingen van 1978 aldaar de aanleiding tot een grote mobilisatie door SAGO, inclusief een hongerstaking van Boliviaanse vluchtelingen in België. Maar ook andere Latijns-Amerikaanse landen stonden in de belangstelling, zoals Argentinië n.a.v. de wereldbeker voetbal. In 1978 startte SAGO de publicatie van het tijdschrift "Pueblo", gewijd aan de kerk in Latijns-Amerika. De publicatie kende vijf jaargangen. Bij haar tienjarig bestaan beschikte de organisatie naast een ploeg vrijwilligers over zeventien vrijgestelden en was ze in Vlaanderen uitgegroeid tot dé autoriteit over Latijns-Amerika. SAGO raakte ook meer betrokken bij projecten in dat continent, zowel wat betreft de financiering als de administratieve begeleiding ervan. Belangrijk in de geschiedenis van SAGO zijn de talrijke contacten met binnenlandse, Europese en Latijns-Amerikaanse organisaties. Die beperkten zich soms tot uitwisseling van informatie. In andere gevallen ging het om vertegenwoordigingen, zoals in het NCOS, of om echte samenwerkingsverbanden. Zo stichtte SAGO in 1976 samen met o.a. Oxfam-Wereldwinkels en Wereldscholen de Een-Plusbeweging met als doel: "... het propageren bij jongeren, zowel als bij ouderen van de vrijwillige zelfbelasting, als aanzet tot een herverdeling van goederen en kansen." Die beweging gaf een eigen blaadje uit. Een andere belangrijke samenwerking was die rond Midden-Amerika in het Anti-Interventiefront (AIF). De Sandinistische machtsovername in Nicaragua in 1979 en de groeiende Amerikaanse inmenging in de regio gedurende het volgende decennium zorgden voor een grote mobilisatie. De evolutie van de organisatie weerspiegelde zich in de invulling van het letterwoord SAGO: eerst wijzigde dat in "Studie en AktieGroep voor Ontwikkelingssamenwerking"; in 1994 werd dat "Samen Anders Gaan Ontwikkelen". In de loop van de jaren kreeg de structuur vastere vorm rond een aantal werkgroepen zoals redactie, animatie, didactisch materiaal, documentatie, projecten, jeugdwerking, vrouwenwerking, promotie, algemeen beleid... Sommige van die groepen was een kort leven beschoren. Andere bestonden langer en geven de kernactiviteiten weer: redactie en documentatie, animatie, projecten en vrouwenwerking. Vooral deze laatste groep ontwikkelde vanaf midden de jaren tachtig een waaier van activiteiten. Op initiatief van SAGO kwam in 1987 het 8-maartkomitee tot stand met als thema "vrouwenstrijd - sociale strijd - internationale solidariteit". Dit comité was de motor achter de organisatie van een reeks internationale vrouwendagen in Antwerpen en groeide uit tot een koepel van diverse migranten- en vrouwenorganisaties. De vrouwenwerking binnen SAGO was ook actief bij de organisatie van de nationale vrouwendagen. Een ander internationaal gericht initiatief waar die werkgroep een rol bij speelde, was " Aqui Nosotras", een netwerk dat banden wou leggen tussen de vrouwenbeweging in Europa en Latijns-Amerika met het oog op uitwisseling van informatie en uitwerking van een gemeenschappelijke strategie. Onder dezelfde naam verscheen ook een tijdschrift. |