036/2.3.5/00274: Briefwisseling betreffende medewerking aan cursussen van het Socialistisch Kinder- en Valken Verbond (SKVV)
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | raadpleegbaar mits toestemming van de verantwoordelijke archivaris |
|---|---|
| Reference code: | 036/2.3.5/00274 |
| Level of description: | stuk |
| By: | |
| Date: | 1973-1973 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Date: | 1973 |
|---|---|
| Physical description: | [1 omslag] |
| Notes: | Biografie: Het Socialistisch Jeugdleidersinstituut (SJI) werd in 1959 opgericht om de socialistische jeugdorganisaties een nieuw elan te geven. In 1948 was er al een gelijkaardige poging ondernomen in samenwerking met het Emile Vandervelde-instituut (EVI), maar die werking was snel gestrand. Eind jaren 1950 werd een nieuwe poging ondernomen op aandringen van de Jongsocialisten (JS). Er was nood aan technisch goed gevormde ‘kaders’ en dus had de socialistische beweging een vormingsorganisatie voor de jeugdleiders nodig. Het SJI werd geleid door twee nationale secretarissen (één voor elk van beide taalgroepen), benoemd door het bureau van de Belgische Socialistische Partij (BSP). Die twee secretarissen werden begeleid door een raadgevend bureau waarvan de leden ook door het partijbureau gekozen werden. Bovendien waren ze ook verantwoordelijk voor het Socialistisch Jeugdverbond (SJV), zaten ze in de Nationale Jeugdraad en werkten ze voor de Socialistische Federatie van Jeugdateliers (SFJA). Hoewel het SJI op papier een unitaire organisatie was, werkten de twee secretarissen al van bij de aanvang onafhankelijk van elkaar. Het doel van het SJI bestond er vooral in om jeugdleiders en monitors te vormen voor de diverse takken van het socialistisch jeugdwerk, specialisatiecursussen in te richten voor sportieve, creatieve en culturele activiteiten en studieweekends te organiseren voor de politieke en sociaal-economische vorming van jonge militanten. De kadervorming werd zowel op regionaal vlak (aanvankelijk zes weekends) als op nationaal vlak (nationale studieweekends en specialisatie- of vervolmakingscursussen) georganiseerd. In de beginjaren werden animatoren en monitoren gevormd, later ook jonge militanten. De lesvolgers werden aangespoord om verantwoordelijkheid op te nemen in de socialistische beweging. De formule bleek erg succesvol: duizenden jongeren volgden de weekends en studiedagen. Toch begon het aantal deelnemers aan de cursussen vanaf eind jaren 1960 snel terug te lopen, met steeds meer afgelastingen van cursussen tot gevolg. |