447/00044: Briefwisseling van Emile Van Ceulen met Ernest Mandel, Jean Van Lierde en andere partijleden over vergaderingen, pamfletten en uitgaven, afscheidsbrief van Natalia Sedova
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | raadpleegbaar |
|---|---|
| Reference code: | 447/00044 |
| Level of description: | bestanddeel |
| By: | |
| Date: | 1948-1951 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Date: | 1948-1951 |
|---|---|
| Physical description: | [1 omslag] |
| Notes: | Biografie: Emile Van Ceulen (Anderlecht, 1916-1987) was een lederbewerker die op jeugdige leeftijd aansloot bij de trotskistische Revolutionair-Socialistische Partij/Parti Socialiste Révolutionnaire. Na de oorlog nam hij meer en meer taken op in deze kleine organisatie. Die had leden verloren door de nazirepressie en werd bovendien verscheurd door ideologische debatten. Ze slaagde er niet in een plaats te veroveren naast een in die tijd almachtige KPB. Vijf jaar na het einde van de oorlog besloten de laatste twintig leden/beroepsrevolutionairen om het geweer van schouder te veranderen en te werken aan de opbouw van een georganiseerde linkerzijde in de BSP. Ze zagen dit als een werk van lange adem, maar ook als enige mogelijkheid om de ‘tocht door de woestijn’ succesvol te beëindigen. De operatie werd geleid door het trio Ernest Mandel, Pierre Legrève en Van Ceulen. De Jeune Garde Socialiste (JGS) werd het werkterrein van Van Ceulen. Reeds na een jaar haalde hij de meerderheid in de Brusselse federatie, tegen de proatlantische strekking. Wat niet betekende dat hij alleen aan politieke beïnvloeding deed; hij stelde dat een JGS-afdeling die alleen aan politiek deed of alleen pingpong speelde onmogelijk een goede werking kon hebben. Twee jaar later, in 1954, haalde hij het op het nationaal congres van de zittende leiding met een rapport waarin hij de notie van de Socialistische Verenigde Staten van Europa vooropstelde. Hij werd vicevoorzitter van de nationale federatie (FNJGS). Het tijdschrift La Jeune Garde socialiste was sinds 1953 een radicale stem die vanaf 1956 overvleugeld werd door La Gauche, een project van Mandel zelf. Van Ceulen slaagde erin om een gelijkgezinde groep in de leiding te vormen die radicale ordewoorden formuleerde zoals uittrede uit de NAVO en de afschaffing van het leger. Maar toen was Van Ceulen al uit de JGS verdwenen omdat hij de leeftijdsgrens bereikt had. Gezien zijn kwaliteiten is het niet verwonderlijk dat hij zich ontpopte tot de rechterhand van Mandel, tot de trouwe luitenant wiens koffer steeds klaarstond om een internationale bijeenkomst bij te wonen, het secretariaatswerk op zich te nemen … Zijn politiek werk gaf aanleiding tot reizen naar China en Joegoslavië (met een werkbrigade), en anderzijds ook tot de organisatie van vakantiekampen voor de Brusselse volkse jeugd van de socialistische mutualiteit. |