471/00068: Dossier over kritieken op het participatiedecreet, reactie van Frank Vandenbroucke.

Saved in:

Bibliographic Details
Raadpleegbaarheid:	Raadpleegbaar mits toestemming van de verantwoordelijke archivaris
Reference code:	471/00068
Level of description:	bestanddeel
By:	Laquière, Marc
Date:	2006-2006
Tags:	Add Tag No Tags, Be the first to tag this record!

Description
Date:	2006
Physical description:	[1 omslag]
Notes:	Biografie: Marc Laquière (°Roeselare, 1944) studeerde geschiedenis aan de Gentse universiteit. Hij was eerst leraar in verschillende vakken op verschillende scholen. Zo werd hij meteen geconfronteerd met een onderwijssysteem dat naar zijn gevoel onvoldoende rekening hield met noden en behoeften van de jongeren. Van 1972 tot 1979 onderbrak hij die opdrachten om te werken als pedagogisch adviseur bij Info Jeugd Nationaal, waar hij o.a. het voorlichtingsproject voor jongeren ontwierp en coördineerde, dit onder de titel Infolder. Er werden folders gepubliceerd over drugs, werken, seksualiteit, burgerdienst, rechten van minderjarigen, aids … die zeer ruim verspreid raakten onder de Vlaamse jeugd. De folders Op eigen kamer gaan wonen, Voorbehoedmiddelen en Onbedoelde zwangerschap stootten op hevige weerstand bij de subsidiërende overheid, hoewel ze aan een zeer grote behoefte voldeden. Toen hij opnieuw als leraar aan de slag ging, onderwees Laquière de vakken geschiedenis en maatschappijleer in het ASO, KSO en BSO aan het Koninklijk Atheneum van Sint-Niklaas (1979-1988). Hij organiseerde projecten over politieke vorming, leerlingenparticipatie en multiculturaliteit. Daarbij ging hij uit van de inzichten en meningen van de leerlingen over migranten. Die confronteerde hij met andere informatie en ervaringen. Hij overtuigde andere leerkrachten om vakoverschrijdend te werken. Ook buiten de schoolmuren werd Laquière vanaf 1982 meer en meer actief als antiracist: hij publiceerde daarover, ging in debat, organiseerde studiedagen, werkte mee aan radioprogramma’s … Hij werd een specialist zowel op het gebied van de situatie van migrantenleerlingen in het onderwijs en als op dat van structureel racisme. Een uitloper van dat engagement was een vormingscyclus voor het stadspersoneel van Sint-Niklaas, een cyclus die ook op andere plaatsen overgenomen werd. In 1988 aanvaardde hij opdrachten van de toenmalige Argo (de Autonome Raad voor het Gemeenschapsonderwijs, dus de inrichtende instantie) voor de opstart en coördinatie van navormingsprojecten voor leerkrachten, eerst over Multicultureel samenleven, vervolgens over Onderwijs en migranten. Om racisme in het onderwijs te counteren en concreet aan te pakken diende hij in 1992 bij de Vlaamse Onderwijsraad (VLOR) een voorstel in om een non-discriminatiepact af te sluiten voor de drie onderwijsnetten, en om een non-discriminatiecode in te voeren in iedere school. Dat voorstel lag mee aan de basis van het non-discriminatiebeleid van de Vlaamse Gemeenschap. In 1992 werd hij stafmedewerker voor onderwijs in het Vlaams Centrum Integratie Migranten (VCIM) en dit gedurende meer dan vijf jaar. Daar kon hij verder werken rond het thema non-discriminatie, en rond de klachtenbehandeling. Toen de Vlaamse overheid in 1998 verdere subsidies aan VCIM weigerde, ging hij werken voor de Raad voor Ouders van het Gemeenschapsonderwijs (ROGO), een in 1996 opgerichte vzw die nauw moest samenwerken met de Educatieve Vereniging voor Ouderwerking in het Officieel Onderwijs (EVO). Beide organisaties ontvingen, samen met de oudervereniging van het vrij onderwijs, subsidies voor de realisatie van ouderparticipatie. Marc Laquière was het enige personeelslid van de ROGO. Hij volgde het tot stand komen van het decreet op gelijke onderwijskansen, beter gekend als GOK-1, van dichtbij op. Het legde het recht op inschrijving in de school naar keuze vast en bevorderde inspanningen om de onderwijsachterstand van kansarme autochtone en allochtone leerlingen weg te werken en de integratie te bevorderen. In die periode was hij ook al actief in de Federatie van Marokkaanse Verenigingen (FMV). Hij informeerde er migrantenouders over het onderwijs. Na de verkiezingen van 24 november 1991 (‘zwarte zondag’) was er bij veel migranten een dynamiek ontstaan die zich onder andere uitte in de het tot stand komen van federaties van ‘allochtone’ verenigingen. Zo kwam in 1993 de Federatie van Marokkaanse Verenigingen tot stand. In tegenstelling tot sommige andere federaties is het FMV onafhankelijk van bestaande politieke partijen, vakbonden en het bestaand sociaal-cultureel werk. De FMV werkt aan oplossingen voor de realisatie van een ‘gelijke-onderwijskansenbeleid’ (wegwerken van de immense leerachterstand bij leerlingen uit de migratie, schoolbetrokkenheid en ouderparticipatie, studiekeuzebegeleiding …). De vele acties van de FMV doen de ouders uit de migratie nadenken over de situatie van hun kinderen in het onderwijs, empoweren ze zodat ze zelfstandig de belangen van hun kinderen kunnen opnemen. Uniek is het project Iqra-Vlaanderen dat op intensieve manier die leerachterstand probeert weg te werken. Marc Laquière was nauw betrokken bij de conceptualisering en opvolging van dat onderwijsproject. Na zijn pensionering bleef hij verder actief in tal van organisaties. Het is niet evident om alle andere organisaties op te sommen waarin Laquière actief was en is. Hier volgen de belangrijkste: de Aktiegroep Kritisch Onderwijs (AKO), de Vereniging van Leerkrachten Geschiedenis en Maatschappijleer (VLGM), de Leerplancommissie Geschiedenis en Maatschappij, de Werkgroep Mundiale Vorming van het NCOS, de Commissie Interculturalisme van de ACOD. Ten slotte moet vermeld worden dat hij redactielid was van Imago, Onderwijskrant en Bareel.