489/2.1.3: Overleg met ABOS (Algemeen bestuur ontwikkelingssamenwerking) en NCOS (Nationaal Centrum voor ontwikkelingssamenwerking)
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | raadpleegbaar mits toestemming van de dienstdoende archivaris |
|---|---|
| Reference code: | 489/2.1.3 |
| Level of description: | deelreeks |
| By: | |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Notes: | Biografie: In 1964 creëerde de Belgische staat een systeem voor de financiering van non-gouvernementeel vrijwilligerswerk, het KB schepte vooral een juridisch kader, meer bepaald over de toekenning van een maandelijkse toelage, de inschrijving bij de sociale zekerheid en de betaling van kinderbijslag. Het was André Louis, journalist en sleutelfiguur in de geschiedenis van de ngo’s, die aan de basis lag van initiatieven die bepalend waren voor de structurering van Belgische ngo’s en koepelorganisaties. Hij stimuleerde de vereniging van de katholieke niet-gouvernementele uitzendorganisaties in de Internationale Technische Cooperatie (ITECO) om opleiding en informatie te verschaffen aan jonge vrijwilligers. In 1966 werd de rol van ITECO overgenomen in het Belgisch Komité voor het Voluntariaat Overzee/Comité Belge pour le Voluntariat Outre Mer (BKVO/CBVO), dat op 21 mei 1970 werd omgevormd tot Intercodev vzw (Internationale Ontwikkelingscoöperatie), de eerste federatie van niet-gouvernementele uitzendorganisaties, Intercodev werd erkend als officiële gesprekspartner van het Algemeen Bestuur van de Ontwikkelingssamenwerking (ABOS) in 1971 en richtte een eigen secretariaat op in 1972. Intercodev kwam op voor de verbetering van het voluntariaatsregime en voorzag financiële tussenkomsten met een permanentfonds, een vormingsfonds en een fonds aan inlandse vrijwilligersorganisaties. Het statuut van de vrijwilliger heeft verschillende aanpassingen gekend en er werden ook strengere eisen aan gekoppeld. Het KB van 12 maart 1991 erkende de federatie van uitzend-ngo’s, Intercodev, en legde de erkenningsvoorwaarden, de subsidiemogelijkheden, de voordelen op het vlak van terugbetaling van salaris-en functioneringskosten van zes personen vast. Een jaar later was er de splitsing en erkenning van Intercodev Vlaanderen en het Franstalige Codef. Zelfs al werd Intercodev samen met Coprogram als nationale organisatie reeds beschouwd als de gesprekspartner van de Overheid, de facto of indirect (via het contactcomité voor Intercodev sinds 1971). Toch was het pas door het derde KB van 12 maart 1991 dat ze officieel bevestigd werden in de rol om als gesprekspartner te onderhandelen met de overheid in het kader van de medefinanciering van ngo’s voor projecten en ontwikkelingshulp. Bij de start van 1994 werd de vzw ontbonden en gefusioneerd met Coprogram Vlaanderen tot Coprogram. |
|---|