648/011: Brieven en postkaarten van Gilberte Marin aan Piet Vermeylen
Het betreft een uiterst persoonlijk archief met hoofzakelijk brieven, waaronder een intense briefwisseling tussen Piet Vermeylen en Gilberte Marin. De brieven zijn bijna allemaal te situren in de jaren 1920-1940. Ook enkele ‘dagboeken’ van Gilberte Marin over hun zoon, Jacques. Daarnaast zes dossier...
Saved in:
| Reference code: | 648/011 |
|---|---|
| Level of description: | stuk |
| By: | , |
| Date: | 1922-1930 |
| Subjects: | |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Het betreft een uiterst persoonlijk archief met hoofzakelijk brieven, waaronder een intense briefwisseling tussen Piet Vermeylen en Gilberte Marin. De brieven zijn bijna allemaal te situren in de jaren 1920-1940. Ook enkele ‘dagboeken’ van Gilberte Marin over hun zoon, Jacques. Daarnaast zes dossiers in hoofde van Piet als minister van Binnenlandse zaken en Justitie. |
|---|---|
| Date: | 1922-1930 |
| Physical description: | [1 omslag] |
| Notes: | [Lucie Fucks nam contact op met Hans Vandevoorde, die een biografie schreef over August Vermeylen. Hij nam op zijn beurt contact op met het Amsab-ISG, met de vraag of er interesse was voor de vondst.] *********** De foto’s werden ondergebracht in de fotocollectie, waar de fotoalbums zullen ontmanteld worden en de foto’s onder de beste bewaaromstandigheden zullen worden opgeborgen en beschreven. *********** Biografie: Pierre (Piet) Vermeylen werd geboren op 8 april 1904 te Ukkel. Hij had een oudere zus Johanna. Hij liep school aan de gemeenteschool in Ukkel en het atheneum van Sint-Gillis, maar op zijn veertiende vat hij zijn autodidactische studies aan. Hij start de universiteit in 1921 met een jaar wetenschappelijke cursussen als vrij student. Op een studietocht op de Pellenberg leerde hij een medestudente, Gilberte Marin, kennen. Na de homologatiejury vatten ze een jaar later de kandidatuur in de rechten aan, Piet volgde ook nog economische en politieke wetenschappen. Naast zijn studies was Piet lid van de Kommunistische Partij. Tijdens zijn studiejaren werd hij opgeroepen om dienst te nemen in de school van de onderofficieren, zoals het de regel was voor universiteitsstudenten. Hij kwam terecht in Geldern, aangezien België het Ruhrgebied bezette. Enkele maanden later vroeg hij een overplaatsing naar Brussel om zijn studies te kunnen verderzetten. Piet kwam terecht bij de overseiningstroepen in Vilvoorde. Op 28 juli 1926 huwden Piet en Gilberte, beide nog student. Ze lopen beide stage in een advocatenbureau en engageren zich voor de Kommunistische Jeugd. In 1930 nam Piet ontslag uit de Kommunistische Partij. In datzelfde jaar op 29 mei worden ze de ouders van een tweeling, Anne en Jacques. Kort na de geboorte overleed Anne. Gilbert zegt de advocatuur vaarwel en gaat aan de slag bij het ministerie van volksgezondheid. Ze werd later directeur-generaal van de openbare onderstand. Piet pleitte ondertussen verscheidene politieke processen, gaf voordrachten en schreef in Le Rouge et Noir; Combat; Documents en L’Arc over de huurwet, het asielrecht, de Vlaamse Kwestie, de koloniale politiek, dienstweigeraars, de vrije abortus…In 1938 sloot hij zich aan bij de socialistische partij. Met het aanvangen van de oorlog worden de overseiningstroepen gemobiliseerd, Piet kwam in Namen terecht voor negen maanden, waar hij ook kon pleiten voor de krijgsraad. Op 10 mei vielen de Duitsers binnen en trok Piets regiment zich terug tot aan de Leie, waarop Piet een voettocht naar de kust aanvangt tot aan de Panne en dan verder naar Duinkerke om naar Engeland te vluchten. Piet slaagt in zijn opzet en na een kort verblijf bij mevrouw Dear in Londen, verblijft hij drie jaar bij de familie Huysmans. Piet werkte halftijds voor de staatsveiligheid en als hoofdredacteur voor Message – The Belgian Review. Gilberte en Jacques bleven in België. Na de oorlog keert Piet terug en wordt na het overlijden van zijn vader gecoöpteerd socialistisch senator op vraag van Camille Huysmans. Hij werd herhaaldelijk minister, in 1946 van Oorlogsschade, van 1947 tot 1949 en van 1954 tot 1958 van Binnenlandse Zaken, van 1961 tot 1965 van Justitie en van 1968 tot 1972 van Nederlandse Opvoeding. Piet Vermeylen stierf op 30 december 1991. *********** Archiefgeschiedenis: Het archief werd door de kleinzoon, Vincent Vermeylen bij zijn moeder thuis bewaard. Na de dood van Vincent en de verhuis van zijn moeder naar een home kwam het archief terecht bij haar zus, Lucie Fucks. |