013/17: Syllabus van de Socialistische Vrouwenbeweging over de problemen van de vrouwenarbeid
Het archief bevat vooral briefwisseling van de Socialistische Vrouwen-federatie Gent met de BSP-federatie Gent-Eeklo, met het SVV-Gent en met de nationale BSP-secretaris Jan Luyten.
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | raadpleegbaar mits toestemming van de dienstdoende archivaris |
|---|---|
| Reference code: | 013/17 |
| Level of description: | bestanddeel |
| By: | |
| Date: | 1946-1946 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Het archief bevat vooral briefwisseling van de Socialistische Vrouwen-federatie Gent met de BSP-federatie Gent-Eeklo, met het SVV-Gent en met de nationale BSP-secretaris Jan Luyten. |
|---|---|
| Date: | 1946 |
| Physical description: | [1 stuk] |
| Notes: | [Een tweede deel werd als aanvulling in de lijst opgenomen (1992).] *********** [Het archief werd in 1986 aan het toenmalige AMSAB overgedragen.] *********** Biografie: De oprichting van een socialistische propagandaclub voor vrouwen in Gent op 28 juni 1886 leidde de start in van de nationale politieke vrouwenbeweging. In de aanvangsjaren speelde een aantal figuren, zoals Emilie Claeys, die heel de beweging in gang trok, en Aimé Bogaerts, bezieler van de socialistische kinderbeweging, een voorname rol. Tussen de twee wereldoorlogen werd de politieke socialistische vrouwenbeweging verder uitgebouwd, al kreeg ze ernstige concurrentie te verduren door de oprichting van de socialistische mutualistische vrouwenbeweging, die vooral onder de huisvrouwen rekruteerde. De socialistische vrouwen streden toen voor algemeen stemrecht en voor ontwikkeling. Klaar- gestoomd in het milieu van de socialistische jeugd, namen ze het op tegen militarisme en oorlog. In de jaren 1930 hadden ze af te rekenen met de gevolgen van de economische crisis en de toenemende oorlogsdreiging. De strijdthema’s werden teruggedrongen: het ging nu over de levensduurte en de discriminatie van vrouwen bij de maatregelen tegen de werkloosheid. Enkele jaren voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog boden ze hulp aan de Spaanse verzetsstrijders. Na 1945 kregen de Gentse socialistische vrouwen een stevige organisatie onder leiding van Sidy de Keyser en Tine Hannick. Zij werden onmiddellijk geconfronteerd met het probleem van het bestaan van de mutualistische Socialistische Vrouwen, die door de partij als enige vrouwenbeweging erkend waren. In Gent loste men dit op door het in het leven roepen van een gemeentelijk actiecomité en door het opnemen van leden in de respectievelijke besturen. De socialistische vrouwen legden zich toe op een zich steeds vaker uitspreiden van hun activiteiten: een bezoek aan ouden van dagen, handwerktentoonstellingen, organiseren van verklede kinderbals, maar ook het organiseren van studiedagen, heilgymnastieklessen en tentoonstellingen. Er werd ook heel wat aandacht gewijd aan de uitbouw van het kindervakantiewerk De Kollebloem. |