428/025: Dossier betreffende de sociale verkiezingen van 1979 in de firma Declercq-Olivier pvba
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | raadpleegbaar mits toestemming van de dienstdoende archivaris |
|---|---|
| Reference code: | 428/025 |
| Level of description: | bestanddeel |
| By: | |
| Date: | 1979-1979 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Date: | 1979 |
|---|---|
| Physical description: | [1 omslag] |
| Notes: | Biografie: De Centrale der Kleding en Aanverwante Vakken van België verenigde arbeiders uit de kleding- en confectienijverheid. Ze ontstond in 1919 toen kleinere bonden uit de confectie zich aansloten bij de Centrale van Kleermakers en Kleermaaksters van België, opgericht in 1906. In West-Vlaanderen ontstonden lokale afdelingen in steden met veel fabrieken uit de kleding- en confectienijverheid, zoals Brugge, Kortrijk, Roeselare, Tielt en Ieper. Een afdeling ontstond echter niet zomaar. Er moesten namelijk voldoende leden gevonden worden binnen één regio voor een aparte afdeling kon opgericht worden. Indien er niet genoeg leden waren, werden ze vertegenwoordigd door de gewestelijk secretaris (of zijn adjunct) van het ABVV. Dit gebeurde onder andere met Ieper, dat lang vertegenwoordigd werd door Valère Isaac, adjunct-secretaris van het ABVV. Ook Roeselare en Tielt waren slechts kleine afdelingen, waardoor ze uiteindelijk werden samengevoegd met Ieper. Nochtans vormde ook deze gecombineerde afdeling geen grote entiteit. Getuige daarvan is het feit dat secretaris Norbert Sagaert de functie kon cumuleren met die van secretaris van de BTB-afdeling Midden- en Zuid-West-Vlaanderen. De oorzaak hiervan ligt in het feit dat de kleding- en confectienijverheid weinig grote fabrieken had in deze regio. De twee grootste firma's waren ongetwijfeld H.D. Lee of Belgium nv (Ieper branch) en Levi Strauss & Co Europe nv (dat afdelingen had in Gits en Wervik). De centrale had drie kerntaken: 1. Het (mee) organiseren van sociale verkiezingen. 2. Hulp bieden aan werknemers binnen de sector (het sociaal dienstbetoon). 3. Het vertegenwoordigen van de werknemers tegenover de werkgevers, onder andere door het voeren van CAO-gesprekken, het organiseren van syndicale acties en via de ondernemingsraden en de comités voor veiligheid en gezondheid. Aan het bestaan van de CKAV als zelfstandige centrale kwam formeel een einde in 1993, wanneer ze samen met de Textielarbeiderscentrale van België en het Syndicaat der Belgische Diamantnijverheid opging in het ABVV Textiel, Kleding en Diamant. |