783/1.2: Jaarverslagen en vijfjarenprogramma’s
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | raadpleegbaar |
|---|---|
| Reference code: | 783/1.2 |
| Level of description: | deelreeks |
| By: | |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Notes: | Biografie: In juli 1986 trekt een groepje Vlamingen werkzaam bij UNICEF naar Ecuador. Bij het bezoek aan een project van Ocame, een boerenorganisatie in de noordelijke kunstprovincie Esmeraldas, wordt besloten na terugkeer naar België het project te steunen. Eens teruggekeerd in België wordt de Vlaams-Ecuadoriaanse Vriendenkring Esmeraldas opgericht, met zetel te Evergem-Sleidingen. De eerste jaren steunt de vriendenkring op vrijwilligerswerk, met Luc Spanhove als drijvende kracht. Al snel evolueert de vriendenkring van steungroep voor één project naar een gespecialiseerd Ecuador-centrum dat vooral educatieve en informatieve activiteiten organiseert. Er wordt een documentatiecentrum uitgebouwd, een eigen (maandelijks) tijdschrift en andere publicaties uitgegeven en klasanimaties en culturele activiteiten zoals tentoonstellingen en optredens georganiseerd. Hierbij is ook de groeiende gemeenschap van in België verblijvende Ecuadoranen actief betrokken. Begin 1990 wordt de informele vriendenkring omgevormd tot vzw en enkele jaren later, in 1994, wordt een eerste subsidiedossier ingediend bij het toenmalige ABOS. Enkele jaren later wordt Esmeraldas erkent als NGO. Begin 1996 verhuist Esmeraldas naar Gent wat leidt tot een explosieve groei van de werking. Er wordt een nieuw, vanaf nu dagelijks geopend, secretariaat annex documentatiecentrum ingericht. Luc Spanhove wordt vast bezoldigd personeelslid. Door de betere bereikbaarheid worden al snel zo’n 1500 bezoekers per jaar geteld. De benaming Vlaams-Ecuadoriaanse Vriendenkring wordt losgelaten met de verhuis, en vervangen door de meer courant gebruikte naam Ecuador-centrum. Een van de hoogtepunten in de werking is het Joos de Rycke-jaar in 1998 naar aanleiding van de 500ste verjaardag van de geboorte van deze Vlaming die in de 16e eeuw baanbrekend werk verricht in Ecuador en een historische rol speelde in de geschiedenis van het land. In Buggenhout, de geboorteplaats van diens grootvader, is de campagne een enorm succes met maar liefst 13000 aanwezigen. Midden 1999 wordt dan ook een bijkomend (halftijds) personeelslid aangeworven. En met de overname van een Ecuador-documentatiecentrum uit Amsterdam het daaropvolgende jaar is Esmeraldas plotsklaps inhoudelijk het grootste Ecuador-centrum van de hele wereld. De steile groei van de organisatie zet zich na de eeuwwisseling onverminderd door. Ondanks de beperkte financiële middelen en personeelsbezetting slaagt Esmeraldas erin jaarlijks zo’n 200 tot 350 activiteiten te faciliteren. Dit is enkel mogelijk door samenwerkingsverbanden met en ondersteuning van andere organisaties, losse medewerkers -zowel Belgen als Ecuadoranen- en stagiaires. En niet te vergeten een netwerk van meer dan 200 informanten en contactpunten over heel Ecuador zelf. In 2001 wordt gestart met een migrantenwerking. Ecuadoranen die legaal in België verblijven worden ingeschakeld in de werking van Esmeraldas en mensen zonder papieren worden zo veel mogelijk geholpen en ondersteund. Tevens wordt een luik eerlijke solidaire handel toegevoegd aan de werking door de aankoop van artisanale producten bij sociale organisaties en coöperatieven in Ecuador. Onder impuls van het centrum komen ook stedenbanden tot stand tussen Bierbeek en Oña, Brugge en Cuenca (2001) en Evergem en Guaranda (2002), welke ook actief ondersteund worden door de organisatie. In 2007 wordt besloten het educatieve luik gericht op het onderwijs vanaf 2008 te fusioneren met Djapo, een educatieve organisatie die werkt rond het thema duurzame ontwikkeling, en Noë, het Netwerk Ontwikkelingseducatie. De gevolgen zijn rampzalig. Werkingsmiddelen worden onttrokken en ook de subsidies vallen weg met het verdwijnen van het educatieve luik in de werking. Esmeraldas zingt het nog enkele jaren uit maar gezien de omstandigheden wordt een verdere werking onhoudbaar. Eind 2012 verschijnt het laatste nummer van het tijdschrift en in januari 2013 wordt vervolgens een totale uitverkoop gehouden van het centrum. De opbrengst wordt geschonken aan het project Tapori, een gezondheidscentrum met aanpak van de armoedeproblematiek en de zorg voor kinderen met een handicap in een armoedige voorstad van Quito. |
|---|