625/3316: Stukken inzake het ijveren voor de gelijkberechtiging van de Vlaamse gediplomeerden van 1917 en 1918 met hun Waalse collega's, wiens diploma's wél erkend werden na de oorlog
Saved in:
| Raadpleegbaarheid: | raadpleegbaar |
|---|---|
| Reference code: | 625/3316 |
| Level of description: | bestanddeel |
| By: | , |
| Date: | 1936-1938 |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Date: | 1936-1938 |
|---|---|
| Physical description: | [1 omslag] |
| Notes: | Biografie: Jean Joseph Camille Hansen wordt geboren op 26 mei 1871 te Bilzen. Zijn vader weigert hem te erkennen. Zijn moeder Catharina Trien Hansen huwt in 1881 August Huysmans. Camille Huysmans volgt les aan de lagere gemeenteschool in Bilzen, waar hij in volle schoolstrijd op een bepaald moment enige leerling van zijn klas is. Hij volgt zijn humaniora in Tongeren en studeert van 1887 tot 1891 Germaanse talen aan de École Normale des Humanités in Luik. Van 1893 tot 1897 geeft hij les, eerst te Ieper en vervolgens in de Brusselse randgemeente Elsene. In 1897 treedt hij in Brussel in het huwelijk met Martha Espagne. Ze krijgen drie kinderen; Marthe, Paul en Sara. Na het overlijden van zijn eerste echtgenote in 1955, trouwt hij in 1957 met Ida Smissen. In 1896 treedt Huysmans toe tot de Belgische Werkliedenpartij. Vanwege zijn engagement in de socialistische beweging wordt hem een vaste benoeming als leraar geweigerd, waarop hij als journalist aan de slag gaat. Na de verkiezingen in 1908 belandt hij in de Brusselse gemeenteraad en is zijn politieke carrière gelanceerd. Enkele jaren later, in 1910, wordt hij ook lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers. In 1921 ruilt Huysmans Brussel in voor Antwerpen, de stad waar hij de rest van zijn leven zal blijven. Ook hier zetelt hij in de gemeenteraad. Hij wordt achtereenvolgens schepen van Onderwijs (1921-1925) en schepen van Stadseigendommen (1932) om het uiteindelijk tot burgemeester van de Scheldestad te schoppen. Dit laatste ambt bekleedt hij onafgebroken van 1933 tot 1947, weliswaar met een onderbreking tijdens de Tweede Wereldoorlog, wanneer hij zich in Londen bevindt. Huysmans zetelt onafgebroken in de Kamer van Volksvertegenwoordigers tot 1965, wat hem een van de langst zetelende parlementairen uit de Belgische geschiedenis maakt. Tot tweemaal toe neemt hij ook het voorzitterschap van de Kamer voor zijn rekening (1936-1939 en 1954-1958). Eveneens tot tweemaal toe wordt hij minister van Onderwijs (1925-1927 en 1947-1949) waarnaast hij ook de functie van Eerste Minister op zijn palmares kan schrijven (1946-1947). Bij de parlementsverkiezingen van 1965 wordt hij door de BSP als kandidaat aan de kant geschoven omwille van zijn hoge leeftijd. Hierop richt Huysmans zijn eigen Socialistische Beweging Vlaanderen op. Ondanks een groot aantal voorkeursstemmen raakt hij echter niet herkozen als volksvertegenwoordiger. Niet alleen in de Belgische politiek speelt Huysmans een belangrijke rol. Ook op het internationale toneel is hij een bekend figuur. Van 1905 tot 1922 is hij secretaris van het Internationaal Socialistisch Bureau. Het is mede op zijn initiatief dat gedurende de Eerste Wereldoorlog gepoogd wordt een vredesconferentie te organiseren in Stockholm. Bedoeling is met socialisten uit alle oorlogvoerende en neutrale landen het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog te bereiken. Dat draait echter op een jammerlijke mislukking uit. Ook later blijft Huysmans actief in de internationale socialistische beweging. Van 1940 tot 1945 is hij opnieuw secretaris en voorzitter van de Labour and Socialist International/ Internationale Ouvrière Socialiste. En na de heroprichting van de Socialistische Internationale in 1951 speelt hij weerom een actieve rol, onder meer als rapporteur van de Triëste-commissie. Huysmans overlijdt te Antwerpen op 25 februari 1968.Willem Eekelers wordt op 2 september 1883 geboren in een landbouwersgezin met negen kinderen in het Brabantse Perk. Als de boerderij niet meer leefbaar is, trekt de familie Eekelers naar Berchem, waar de jonge Willem metaalarbeider wordt. De slechte arbeidsomstandigheden in de metaalsector drijven hem naar het socialisme. In 1919 komt hij voor de BSP in de Kamer, twee jaar later wordt hij in de Antwerpse gemeenteraad verkozen. In 1927 wordt Eekelers schepen van onderwijs, een functie waarin hij onder meer aan de wieg staat van het zeer populaire Kindervreugd. Hij blijft dit tot de gemeenteraadsverkiezingen van 1939, als hij door zijn eigen partij opzijgeschoven wordt. Tot zijn grote ontgoocheling is er voor hem geen plaats in de nieuwe coalitie van socialisten, katholieken en liberalen. Gelukkig vist nationaal formateur Pierlot hem op als minister van binnenlandse zaken en volksgezondheid. Na de bevrijding in september 1944 keert Eekelers terug als schepen van onderwijs. In augustus 1946 wordt hij waarnemend burgemeester van Antwerpen, ter vervanging van Camille Huysmans, die eerste minister wordt. Het zijn oude vrienden: heeft Eekelers in 1925 Huysmans niet zijn eerste ministerpost bezorgd? Als burgemeester heeft Eekelers vooral te maken met de wederopbouw van de stad, die zwaar gehavend is door het oorlogsgeweld. Als in april 1947 duidelijk wordt dat Huymans niet terugkeert naar de Scheldestad, schuift de BSP de jongere Lode Craeybeckx naar voor als nieuwe burgemeester. Eekelers verdwijnt uit de schijnwerpers maar blijft nog kamer- en gemeenteraadslid en voorzitter van Kindervreugd. Hij overlijdt te Brussel op 18 mei 1954. Zijn begrafenis drie dagen later te Antwerpen brengt niet alleen het voltallige stadsbestuur op de been, maar ook eerste minister Van Acker is aanwezig, zeven leden van de regering, twee staatsministers, gouverneur Declerck... en een delegatie van de socialistische metaalbewerkers. |