446: Archief van Adhemar Hennaut

Het belangrijkste element erin is de worsteling om iets nieuws op te bouwen na de geknakte hoop in de Derde Internationale. Maar de waarde van dit archief kan veel groter zijn als men zich niet beperkt tot de vraag of Hennaut zich al dan niet gedroeg als de heilige bewaker van de programmatorische o...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Raadpleegbaarheid:Raadpleegbaar mits toestemming van de verantwoordelijke archivaris
Reference code:446
Level of description:archief
By: Hennaut, Adhemar
Date:1899-1977
Online access: https://hdl.handle.net/10796/97355D14-E4CF-45EC-A661-6270271FEE22?locatt=view:level2
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Het belangrijkste element erin is de worsteling om iets nieuws op te bouwen na de geknakte hoop in de Derde Internationale. Maar de waarde van dit archief kan veel groter zijn als men zich niet beperkt tot de vraag of Hennaut zich al dan niet gedroeg als de heilige bewaker van de programmatorische orthodoxie, een verwijt dat hij soms van zijn tegenstanders kreeg. Vooral in de oudste bundels kan men unieke informatie vinden over sociale conflicten rond 1930.
Date:1899- 1977
Physical description:0,22 strekkende meter
Notes:Archiefgeschiedenis: Het archief van Adhemar Hennaut wordt bewaard door de Groupe d’Histoire et de Sociologie du Communisme van de ULB. Nadya De Beule had evenwel al wat archief gekregen kort voor het overlijden van Hennaut in 1977.
***********
Biografie: Adhemar Hennaut (1899-1977), een huisschilder en actieve vakbondsmilitant, was een van de stichtende leden van de Kommunistische Partij van België (KPB). In 1923, in de periode van het monsterproces tegen de partijleiding, was hij tijdelijk secretaris-generaal van de partij. Hij werd uitgesloten in 1928 wegens ‘trotskisme’ en nam samen met War Van Overstraeten het initiatief tot de oprichting van de Linkse Oppositie. De mislukte verkiezingen van 1929, de afscheuring van de groep rond Leon Lesoil uit Charleroi, en de desinteresse van Van Overstraeten verzwakten de kleine partij, die inmiddels was omgedoopt tot Ligue des Communistes Internationalistes (LCI). In de bijzonder woelige jaren 1930 kwam het niet tot een verhoopte hergroepering van de oppositionelen. Er waren voortdurend meningsverschillen over de noodzaak en opportuniteit om een vierde Internationale op te richten. Ook de samenwerking met een leninistisch geïnspireerde groep Italiaanse migranten, de bordigisten, sprong af wegens hun afwachtende houding tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Hennaut onderhield verder nog contacten met andere kleine groepjes, maar zijn kleine LCI was bij het begin van de Tweede Wereldoorlog verschrompeld tot een – passieve – kleine kring getrouwen.