“…A. S. en E. V. zullen den weg naar welvaart en vrede openen.…”

“…Tekst verso: kelderteater arca hoogpoort, 44, gent tel. 25.18.60 23.07.31. direktie: jo decaluwe, jean-pierre de decker. kreatie voor vlaanderen. 2 mei 1972. de architekt en de keizer van assyrie van fernando arrabal. rolverdeling: de architekt: dirk buyse; de keizer: rudi van vlaenderen. vertaling: walter vanderswaelmen. dekor en produktieleiding: jacques berwouts. klankrealisatie: louis de meester - ipem. maskers: jaak van de velde. techniese leiding: mark van hecke, jean-paul van hecke. fotografie: frida leroy, juul vandevelde. assistenten van de regisseur: daan hugaert, jaak van de velde, marijke van de velde. regie: horst mentzel. wij danken de heer pierre vlerick voor het bereidwillig ter beschikking stellen van repetitieruimte in de koninklijke akademie voor schone kunsten te gent. wij danken het teater arena voor het gebruik van het belichtingsmateriaal. persoonlijk droom ik van een toneel waarin humor en poëzie, paniek en liefde versmolten zijn. poëzie is geboren uit de nachtmerrie en haar mechanisme, exces. de teatrale rite - de paniese ceremonie - moet door de toeschouwer bekeken worden als een soort offerande. dit oneindig vrije toneeltype, dat mij voor ogen staat, heeft niets te maken met het anti-teater of het absurdistiese toneel. het is een uitgebreid terrein, omneveld door dubbelzinnigheden en angstvallig bewaakt door de dolle hond die de nacht besluipt. arrabal. fernando arrabal. niets lijkt ons vreemder - of doet ons meer ontwricht en ongemakkelijk voelen dan het universum van arrabal, zoals het te vinden is in zijn stukken en romans. een jeugd waardoor hij sterk werd gebrandmerkt, verklaart gedeeltelijk wat hem behekst. in de godsdienstige spaanse kolleges die nog tot de middeleeuwen behoren, kreeg arrabal een opvoeding die hem onmiddellijk een walging voor en een smaak van het geweld bezorgde. korporele straffen, schoolboeken van de inkwisitie en een zware stilte in dewelke hij de angstaanjagende stem van een god hoorde, in wie hij niet langer kon geloven, doch die hem bleef obsederen. vervolgens de burgeroorlog en een familiedrama in het kader van een nationale katastrofe: zijn vader gearresteerd en ter dood veroordeeld, en aan het eksekutiepeleton ontsnapt om achter de tralies te belanden in een strafinrichting, waaruit hij volgens de autoriteiten zou zijn ontsnapt. niet zonder ernstige redenen bevrijdde de zoon zich van zijn moeder. arrabal verhuist naar frankrijk. dan: een onvoorzichtige uitstap in spanje in 1967. hij wordt aangehouden en beschuldigd van "belediging van het vaderland" omdat hij een indiskrete opdracht had geschreven in één van zijn boeken. de opdracht luidde: "me cargo en dios, en la patria, y en todo lo demas" = "ik schijt op god, op het vaderland en op al de rest". op zijn proces beweerde arrabal dat god de grote god pan is, en dat hij niet patria had geschreven maar patra, een troetelnaampje voor zijn kat cleopatra. hij riskeert een gevangenisstraf van twaalf jaar en wordt vrijgesproken dank zij de faam die zijn naam in het buitenland geniet en de massale tussenkomst van schrijvers als samuel beckett en françois mauriac. reeds op 35-jarige leeftijd heeft hij een indrukwekkend œuvre bij elkaar geschreven: 20 gepubliceerde en geproduceerde stukken, nog 20 ongepubliceerde, 5 romans, waarvan één een enorm werk is waaraan hij sedert 1959 heeft gewerkt. claude mauriac (uit "le figaro"). in een poging om zijn konsept van een "théâtre de la cruauté" te definiëren schreef artaud: "het gaat niet om de wreedheid die we onszelf aandoen door elkaars lichaam kapot te kerven of om de wreedheid van die keizers van assyrië die elkaar zakken vol mensenoren zenden met de post… wij zijn niet vrij. en de hemel kon wel eens op onze hoofden vallen. en het teater is er om ons dat te leren". dit is zonder twijfel de passage waar arrabal zijn "keizer van assyrië" vond. arrabal's œuvre vertoont twee afgelijnde fases. de eerste, die zijn vroege werken tot ongeveer 1962 bevat, zou kunnen worden beschouwd als een teater dat de wereld afschildert door de onschuldige maar wrede ogen van het kind. vanaf 1962 heeft hij zijn heil gezocht in het ceremonieel (dus ritueel) teater, dat hij het théâtre panique noemt. de term is afgeleid van de god pan, een godheid die landelijke vitaliteit, grotesk plezier en heilige terreur in zich verenigt. in een appendix van het vierde volume van zijn stukken (w.o. de architekt en de keizer van assyrië) getiteld "het teater als panies ceremonieel" zegt arrabal: "in onze tijd zijn verschillende mensen uit de hele wereld bezig een nieuwe teatervorm te kreëren die zijn grenzen tot het oneindige zal doortrekken. spijts de enorme verschillen tussen deze pogingen onderling, zoeken we allemaal naar een feestelijk teater, een strak georganiseerd ceremonieel. tragedie en gooi- en smijtfilm, poëzie en vulgariteit, komedie en melodrama, liefde en erotiek, de happenings en de teorieën over totaal teater, slechte smaak en ekstreem esteties raffinement, heiligschennis en heilige vroomheid, het wrange en het sublieme, dat alles vind (sic) heel natuurlijk zijn plaats in deze feestelijke handeling: het paniese ceremonieel. ik droom van een teater waar humor en poëzie, paniek en liefde, één zijn. het teatrale ritueel zou dan een opera mundi worden zoals de fantazieën van don quichotten de nachtmerries van alice in wonderland, de angsten van josef k. en de humanoïde dromen die door de nachten van ibm-machines spreken." …”

“…dat is een vraag die beter onbeantwoord zou blijven. en dat is ten slotte ook al een antwoord. ik ben een dichter, aan dit bedrog zal ik doodgaan, door mijn ogen zal ik boeten; soms zie ik dwars door alles heen, zoals nu, en wat ik zie geeft me een ondraaglijk gevoel van menselijke verlatenheid, want ik zie dat er in deze orde niets is waaruit de mens zich een groot en blijvend geluk kan maken. wie begrijpt iets van het leven? …”

“…Zwart-witfoto van een optocht voor algemeen stemrecht. Gent, Vlaanderenstraat - Hippoliet Lippensplein: 1899. …”

“…Zwart-witfoto van een optocht voor algemeen stemrecht. Gent, Vlaanderenstraat - Hippoliet Lippensplein: 1899. …”

“…Zwart-witfoto van een optocht voor algemeen stemrecht. Gent, Vlaanderenstraat - Hippoliet Lippensplein: 1899. …”

Subjects:

“…MAAR JE WEET NIET WAAR JE HET VANDAAN MOET HALEN… JE HEBT EEN IDEE OM EEN ACTIVITEIT TE ORGANISEREN EN JE WEET NIET HOE ERAAN TE BEGINNEN… JE BENT GROEPSLEIDER MAAR JE STELT BELANG IN MEER DINGEN DAN VOOR WAT ER GEBEURT TUSSEN DE MUREN VAN JE EIGEN GROEPJE… JE WILT MEER WETEN OVER HET KOMENDE INTERNATIONAAL JAAR VOOR DE JEUGD… STEDELIJK JEUGD- EN INFORMATIECENTRUM GROTE MARKT 1 9330 DENDERMONDE TEL: 21.39.56. …”

“…NAAR AANLEIDING HIERVAN WERD EEN PRACHTIGE BROCHURE UITGEGEVEN (20 BLZ.!). DEZE BROCHURE KOST 120 FR EN IS VERKRIJGBAAR BIJ GEERT DE CORTE, SPOORWEGSTRAAT 151, SINT-GILLIS OF OP HET JIC. …”

“…Affiche uitgegeven in 1986 door het Aktiekomitee Zuidelijk Afrika (AKZA) voor een happening tegen apartheid in Gent. …”

“…Tekst: AAN DE VRUCHTEN KENT MEN DE BOOM. PLUK GEEN VRUCHTEN VAN APARTHEID.…”

“…Met Groene Voeten kan je heel wat bijleren, leuke geschenken winnen en iets doen voor het leefmilieu! …”

“…Kleurenfoto van de begrafenis van Edward Anseele jr. in Gent, 1981, met o.a. Karel Van Miert en Gilbert Temmerman.…”

“…Affiche uitgegeven in (1984) voor een thé dansant in Gent. Afbeelding: negatief van een zanger. …”

“…Niet minder spectaculair was het project ‘Ooievaars zonder Grenzen’ dat onze vereniging op het getouw zette samen met Dierenpark Planckendael en Aminal, afdeling Natuur. …”

“…Affiche uitgegeven in 1987 door de Vereniging België-DDR voor het podiumgesprek "De Stem van de Kleine Landen in de Europese Veiligheid" in Gent. …”

“…Affiche uitgegeven in 1989 door Elcker-Ik voor het debat "Tegen de sterren op" in Gent. Tekst: TEGEN DE STERREN OP. …”

“…Zwart-witfoto van het redactiegebouw en drukkerij dagblad Vooruit. …”

“…Goossens, Moutstraat 84, 9000 GENT. DRUK IN DE WEER BLEKERSDIJK 12, 9000 GENT.…”

“…Affiche uitgegeven in (1981) door de Mutualiteit der Jonge Arbeiders (MJA), de Socialistische Filmactie (SFA) en de Vereniging der Vlaamse Studenten - Studentenvakbeweging (VVS-SVB) voor een filmfestival in Gent. …”